bugün

Aynı ortamdan bulunmaktan kaçınılan, bir şeylerin konuşulamadığı ebeveyndir. genellikle babadır bunlar ve hayata dair sadece kendi doğrular vardır.

edit; biz geçtik lan liseli dönemlerini.*
(bkz: sürekli tenkit edilerek büyüyen çocuk)
yaşlandığında aynı şeyi çocuğundan görecek olan ebeveyndir.
ebeveynerl mi azarlıyor çocuk mu azarlatıyor sorusunu akıllara getiren ebeveynlerdir. ön yargım yok. bunu yapan ebeveyn her zaman yanlış yapıyor değildir. bazen de çocuklarının hatalarını görüp güzelce söylemesine rağmen çocukların ergen isyanıyla mukabele etmelerinden mütevellit haklı azarlama da olabilir. (ihtimal mi evet ihtimal)
işten geldikten sonra, en iyi yaptığı iş olan azarlamayı uygulamaya geçiren sevdiklerimiz.
cahildir.

fazla uzun yazamayacağım çıkan sonuç budur kardeşim...eğitimsiz, cahil ebeveynlere sahipsiniz sürekli azarlanıyorsanız. başka açıklaması maalesef yok.
Kolaya kaçan ebeveyndir. Çocuğuyla birlikte kurallar koymak, uyup uymadığını denetlemek, uymuyorsa yaptırımını sabırla uygulamak zor geldiği için, bağırıp çağırarak işi idare etmeye çalışır fakat uzun vadede asla sonuç alamaz. Çocuk saklı gizli yine yapacağını yapar...
2-3 yıl önceki annem.
Geleceğin pedagogu olarak dikkat çekmek istiyorum bu duruma efenim insan olmak insan yetistirdigini farketmek bu kadarmi zor bilinçlenin biraz.
Dünyadaki tek derdin kendinde olduğunu sanan, gram empati kurmayı bilmeyen, çocuğunu hep kendi dedikleri ve zevkleri doğrultusunda yaşatan ebeveyn(!)dir.
Ebeveynler iyi bir eğitim almadıkları için çocuklarını bastırma,azarlama ve dayakla terbiye edeceklerini sanırlar.ama kesinlikle pedagoji bilmeleri gerekmektedir.
Tipik türk ebeveynidir. Tecrübeye vs yi falan es geçiyorum zaten yok, ama kendileri de Aynı yoldan geçmiş olmasına rağmen tavır aynı tavır, azarla, taş koy bilmem ne bişey desen babamızdan böyle gördük olur.
çocukluklarında etrafındakiler tarafından ezildikleri için aynı şeyi yapmaya çalışırlar. ebeveynlerin çoğu bunu kötü niyetlerinden değil de içgüdüsel olarak doğrusunun o olduğunu düşündükleri için yaparlar.
Gerçekten işte , sokakta kısacası etrafımda gördüğüm ebeveynlerin yüzde doksanı denilebilir. Anne baba olmanın ehliyet sınavı gibi bir sınavı olsaydı herhalde tüm anne babalar bu Sınavdan başarısız olurlardı. Belli bir yaşa gelince evlenmek gerektiğini Düşünen , evliliğinin üzerinden belli bir zaman geçince çocuk yapması gerektiğini düşünüp çocuk yapan insanlardan da bu beklenirdi aslında.
benimkiler, benimkiler. ben, ben, ben... (bkz: beni tanıdılar siz kaçın) (bkz: acıların çocuğu)