bugün

Büyük bir hiddetle kıskandığım insandır. Ben de genelde tek takılmaktan büyük bir kıvanç duyan insanlardan biriyim lakin son zamanlarda canıma tak etmiş bulunuyor bu elim durum.
Çevresinde sözde arkadaş tanımındakilerin kafasını çözmüş, onlarla takılmanın boşa zaman kaybı olduğunu ve onlar gibi kendi de toplumun bir hasta ferdi olacağını fark etmiş kişidir. Bünyeye bağlı alışması zordur. Alışması ise garantidir.
Çok başına bir türlü mutlu olamamıştır.
Kendisiyle geçimi iyi olan bireydir.
Yoktur. Tek başınalığın yolcusu tanrısallığa kafa tutmuştur ve isyanın her türlüsü yanmakla sonuçlanır der kutsal kitaplar. Doğru mudur? Deneyen bilir.
Bir insan en kolay tek başına mutlu olabilir zaten. insan insanın kurdudur.
gün gelecek sohbet edecek ve kendisini dinleyip anlayacak birinin, elini tutacağı, kendisine aşık, sevişebileceği bir kadının özlemini duyacak kişidir. yalnızlık insana mahsus değildir. allah'a mahsustur.
başkasına bağımlı ve hesap vermek zorunda olmadığı için mutlu olan insandır.
30 yasindan sonra dogru yolda olan insandir.
Tek başına görünen ama allah'la olanlar var.

Tefekkürle allah'ı düşünerek yaşayanlar.

imam-ı azam (bkz: ebu hanife) arkadaşlarıyla sohbet ederken önlerinden (bkz: ibrahim ethem) geçiyor.

Ebu hanife ayağa kalkıp hürmet gösteriyor ibrahim ethem'e. Yanındakiler sen koca alimsin bu alelade dervişe niye bu kadar hürmet gösteriyorsun diyorlar.

O allah'ın zatıyla meşgul biz dedikodusunu yapıyoruz diyor.
tek başına mutlu olabilen insan hakkında birşey söylemeye gerek yok. onun zaten kimseye ihtiyacı yoktur. kendisiyle arası çok iyidir. kendimle aram eskisi kadar iyi değil.
insanın mutlu olması şart değil önemli olan kendine yetebilmek ve ben kendime gayet yetiyorum.
Mutlu olmak için başkalarından bir şey beklemeyi keseli çok oldu. En güvendiğin bile gün sonunda arkada bırakabilir seni. O yüzden 0 beklenti maksimum mutluluk! artık mottom bu.
Kafası rahat insanlarla uğraşmaz kendi bildiğini okur bazen yanlış kararlar verir ama genelde daha mutlu olan insandır.
Doğru yolu bulmuştur.
2 defa aynı yazıyı göndermiş, o halde kesinlikle doğru yolu bulmuştur.
hayatının bi döneminde toksik ve boş insanlarla muhattap olmuştur sıkılmıştır.
Arkadaşlar, sonunda isteğim oluyor. Annem babam gidecek köye. Evde tek kalacağım. 7 gün sıkılmaz mısın, korkmaz mısın diyen ana babama yav yok ne korkacağım diyorum. 7 gün evde partilemece offff hayali bile çok güzel
Tek başınalık günümüzde ne kadar mümkün?
Insanlar tek başınalığı internette vakit geçirmek sanıyor olabilir .
Tek başınalık cok daha derin bir olaydır. Doğanın içinde yaşamalı insan ilk önce . Bir kamp kurmalı ormanın içine, dağda bir mağarada yaşamalı. Isınmak için ateş yakmaya ihtiyacı olmalı. Kitap bulamamalı, film izlemek için hayallerden başka bir çaresi de olmamalı. Geçmişi düşünürken aklına bir şey gelmemeli o anda. Zorlamali yoklamalı hafızayı, bir şey bulamamalı insan .
Güneş batınca zifiri karanlık olmalı her yer . Doğanın seslerini duymalı . Ateş böcekleri, taşların üzerinde ilerleyen sürüngenlerin gürültüsü olmalı azıcık.
Hayal etmesi zor geliyor fakat hepimiz bir iki defa tecrübe etmişizdir böyle bir durumu . O sebeple bence yalnızlık mutluluk getirmez bazı arkadaşların iddaası gibi . Bertnard russell 'ın sanırım mutlu olma sanatı isimli kitabında şu çıkarımda bulunmuştu temel olarak .
Insan mutlu olmak için dışa dönük olmalıdır.
Dıştan kasıt diğer insanlardır burada . Bu çıkarıma tamamen katılıyorum. Yalnızlıkta keramet yoktur arkadaşlar. Yalnızlık zorunluluk değil bir tercih olduğunda verimlidir. Diğer boyutu vicdanlara, kalplere yük, akla başıbozukluk getirir.