bugün

doğru bir önerme olabilir.
pink floyd'un müzikten fazlasını yaptığı kesindir. live performansları ise ruh halllerine göre şekillenir.
özellikle careful with that axe eugene'in onlarca live'ı bulunmaktadır ve her birinin tadı başkadır.
pink floyd'un müziğin doruk noktasında olduğunu açıklayıcı cümlelerden biridir.

kimi şarkılar aşk acısını anlatır, kimisi dondurmayı, bazısı kıskançlığı, bazısı seksi anlatır. kadınların muayen günlerine yazılmış şarkılar bile vardır. ama pink floyd albümleri bunların hepsini kapsayıcı niteliktedir. bunu nasıl becerdiklerini hala anlamıyorum.
(bkz: good bye blue sky) *
Altı günde yarattığı rivayet edildiğine göre bence son günün geç vaktinde henüz zaman mefhumunu yaratmadan önce sorrow çalıyordu.
Bence Küçük Emrah, Bergen çalıyordu. Bu kadar acının sefaletin başka açıklaması olamaz.