bugün

Olduğun yerde saymaktır.
Zaman hızla akıp giderken geride kalmaktır. insanın kendine yaptığı en büyük kötülüklerden bir tanesi.
Kendimi bunu düşünmekten bir türlü geri alamadığım eylemdir. Biriyle tartışırım keşke onu demeseydim, keşke şöyle deseydim diye kendimi biriririm. Fazla düşünmek insanı yorar, çok yorar..
Hem şimdiki zamanını hemde geleceğini fena halde olumsuz etkiler. Özellikle geçmişte günah bir şey yaptığını düşünüp bundan pişmanlık duyarak kendini bazı şeylerde aşağı görmen. Ama gerçek bir tevbeyle (bkz: Nasuh tevbe) dönmüşsen geçmişini kurcalamanın bir manası yok. Kimseye de günahın hatanı anlatmak zorunda değilsin. Yani bu seni aşağı çekmesin daha iyi olman gerektiği, geçmişten ders alıp o hataya düşmemen gerektiği hissini uyandırsın. Kalpleri bilen Allah'tır.
ben biten hiçbir şeyi düşünmedim. hani zaten gündem sürekli meşgul zamanım olmuyor, ama beni düşündüren, öyle düşündüren ki düşünmekten yaşatmayan şeyler var. geçmişte yaşadıklarımın tekrarlama ihtimali. bittim ben, hani ölümün sıfır noktasına kadar geldim. ordan döndük ailecek. o günlerin tekrarlama ihtimali işte, o ihtimal bitmedi. bitmeyince yaşadıklarım geçmiş olmuyor. bir yumru gibi boğazımda bekliyor. her gülüşte, mutluluk imaresinde, beğenide, hoşlantı da yani yaşamaya dair her şeyde sancı yapıp hatırlatıyor kendini. hoş ona gelmeden önce allah hatırlatıyor ya ne diyelim.
birileri yaşayacak, birileri sadece solunum yapacak; cansız, susuz, sahipsiz ama dayanıklılığı sebebiyle yaşayan bitkiler gibi.
Bulunulan konumdan mutsuzluk belirtisi. Veya takıntı. Hastalıklı bir ruhta olabilir.
Yaş aldıkça başa gelen durum.
Geçmiş her zaman daha güzel görünecek gözümüze.
Gecmis dusunulecek bir sey degildir. Benzer olaylarda hatıralarınız canlanir ve size yol gosterir sadece. Eger yol gosteremiyorlarsa sorun anilarinizda degil sizdedir. Cunku eninde sonunda pismanliklardan bile iyi seyler cikabilir.

Hem cok dusunmeyin gecmisi. Onunuzde cok uzun bir gelecek oldugu varsayiliyorken ozellikle.
Mutsuzluktan başka bir şey değil. Kendini üzdüğünle kalırsın.
Daha doğrusu anı yaşayamamak.
ileriyi düşününce düşünülen şeylerin olmamasina daha çok sıkıntıya girileceğine, arkada kalanların olayların güzel şeyleri düşünerek yaşamak daha cazip geliyor.
insanın kendisine yaptığı en ağır ve zarar verici kötülüklerden biridir.
Bir şeyi yapmadığıma pişman olmaktansa her zaman için yapmayı tercih ederim. Bu nedenle benim için asla geçerli olmayan durum.

Taş çatlasa 100 yıl yaşayacağımız şu dünyada saçma şeylerle tatlı canımı sıkacak vaktim yok.
babam öldüğünden beri en sık yaptigim seydir....
Geçmişi özlemekten fazla ileri gidilemez.

(bkz: ados)
genelde mutsuzluk getiren bir durum ve gerçekliği çarpıtan durumlardan biridir. bu halde olan kişi ya şuanki halinden mutsuz ve geçmiş mutlu anılarını düşünüyodur, yada geçmişteki kötü anıları şuanı yaşamasını engelliyodur. her iki ihtimalde de kayıp giden çok önemli bir gerçek var: zaman.
Geçmişi mi özlüyoruz, yoksa o insanlar dönemindeki kendimizi mi? Belki de kendimizi arıyoruz kendi geçmişimizde.
insanımız neden bişeyler kötüye giderken hep çözümü geçmişte arıyor acaba? bu baya sıkıntılı bir yaklaşım. anlatıcam.

anlatıcam dediğim öyle uzun değil. yani geçmiş o kadar iyi olsa seni buraya getirmezdi, şimdi çare aramak zorunda kalmazdın. yanlış mıyım?
Bir eylem.
Andan olmakla sonuçlanır.
Geçmişte yaşadığı özlediği güzel hatıraları yada unutmak istediği kötü anıları takıntı haline getirme sorunsalıdır.
Şahsımca geçersiz önermedir. Dünya bir gündür o da bugündür gibi bir klişeyi savunmuyorum fakat yaşam enerjisini düşürür.
Bugünü ve yarını kaybetmektir.
Tam da her gün yaşadığım çelişkili eylem. Geçmiş ne kadar iyi de olsa yarına bakmakta anı olarak tutmakta ve sınırlandırmakta yarar var bugünü ıskalamanın pişmanlığı da gelecekteki geçmiş vizyonun olmasın istiyor isen. ..
Geçmiş kötü de olsa beni bana hatırlatıyor. Rahatsız olduğum kadar bu durum hoşuma da gidiyor. Anlayamıyorum.
Sürekli geçmişi düşünerek yaşayamamak. Sürekli geçmişi düşünmek yaşatmıyor.
Geçmiş geçmemişse geçirmiştir arkadaşım bunun başka açıklaması olamaz.