bugün

an itibariyle yapmak isteyip de yapmadığım, niyeyse bir türlü eyleme dökemediğim planlarım var da onları düşünüyorum. böyle bir can sıkıntısı, bir bunalmışlık...
Sinirle karışık midemde yumru var gene. Bayılsamda kurtulsam gerizekalı insanlarla aynı memlekette bırak yaşamak nefes almaya bile tahammül edemiyorum.
Her zaman umut dolu. Yarın yeni bir gün. Ve ben tekrar doğacağım.
(bkz: cennet mahallesi yunusun kanepesi)
Zamanın içinde kısılmış.
En derinden hissedip, hissizleşilen anlardır bazen.
Bisey hissetmiyorum su an. Evet.
Hissetmiyor ama yaşıyor gibi.
Atla ormanda geziyormuş gibi. Evet.
bataklık gibi sürekli dibe gidiyorum.
Namluda takili kalmis patlayamayan son mermi.
Pişmanlık...
Merak,sinir,kızgınlık...
Her günkü gibi.
isyankar bir çiftçinin siniriyle çöpe dökülen portakallar gibiyim. Geleceğim yok.
Kedi kedi değil sanki canavar.
Boşluk.
Dingin, huzurlu.
evin yakınındaki market açıktır diye sporcu fitness atleti ile çıktım evden. kapalıymış fırına kadar yürüdüm ve görevli ile çok ilginç bir alışveriş gerçekleştirdik. sadece ikimizin anladığı sessiz bir bakışmadan ibaret.
"yirmi yaşımdayken, gecenin üçünde evden çıkan ve şehirde öyle dolanan bir oğlu olduğu için annem elbette ki ümitsiz bir durumdaydı. hiçbir şey yapmayan ve okuyan bir oğlu olduğu için. ama bunun hiçbir anlamı yoktu: kısacası tam bir başarısızlık örneğiydim. çok şey vaat etmiş ve hiçbir vaadini yerine getirmemiş bir tiptim. dolayısıyla, yirmi yaşındaydım ve evde annemle benden başka kimse yoktu. saat öğleden sonra ikiydi; hep saati belirtiyorum, çünkü hayatın olağanüstü anlarında saat önemlidir, hatırlıyorum, kendimi kanepenin üzerine attım ve 'artık dayanamıyorum!' dedim. ve bir ortodoks papazının eşi olan annem, bana şöyle dedi: "böyle olacağını bilseydim kürtaj yaptırırdım!" söylemem gerekir ki bu sözler, beni bunalıma sokmak yerine, bir kurtuluş gibi oldu. bana iyi gelmişti. çünkü hakikaten sadece bir kaza olduğumu anladım. hayatımı ciddiye almak gerekmiyordu. kurtarıcı bir sözdü bu."

Şu an değil, genel olarak.

https://eksisozluk.com/entry/60384411
Bunaltı, korku var olma korkusu..
Yalnızlık vesselam.
Koskoca 6 katlı binada ben tek kalıyorum.
Yorgunluk.
midemde ağrı .
Yalniz. Evet yalniz hissediyorum.
acaba yarın ki ispanya maçında ne yapacağız?