sözlük yazarlarının söyleyemeyip içine attıkları

aslında düşündüğünüz gibi biri değilim. Oradan gördüğünüz ile gerçek ben arasında ciddi bir uçurum var. Umarsız, herşeyi dalgaya vuran, piç ve takılmaca gibi görünsem de yorgunum sırf bunu oynamaktan. Hiçbirşeyi takmıyor görünmekten, gizli gizli gözyaşı döksem de. Saatlerce onu düşünüp hatrını dahi soramamaktan. Daha da kötüsü kendime güvendirememekten.
(bkz: sözlük bana dayanak bul lan allahsız çok yoruldum)

Aslında çoğu şey biriken çok şey var.

ya sanırım ben artık yüksek yüksek tepelere ev kurmak istiyorum.

Sozluge yazdiklarimdir. Bunlari herhangi bir arkadaşıma anlatip paylasmaya cesaret edemiyorum. Icime atmaktansa ben de buraya yazmaya karar verdim.

Evet her şeyi tiye alıyorum,çoğu zaman sorunları kafaya bile takmıyorum.
Evet herkese her şeye gülümsüyorum. Hatta çoğu şey için şükrediyorum binlerce kez. Boşver diyorum, ölümlü dünya. Bugün varız belki yarın yok.
Evet uzunca bi tatilim ve benı ırgalamadan keyif yapacak param var.

Ama eksik olan bişeyler var işte . Ve benim bunlarla yüzleşek ne cesaretim nede içimde bir gram isteğim var.

Mutsuzum...

"otur da işini yap". bir yer düşünün ki sürekli yoğun. 24 saat yoğun. adamın biri de sırf senden daha yaşlı, evli, kurumda eski diye kaçıyor. ve sen bu adama tek kelime diyemiyorsun. çünkü ona yine muhtaç kalacağının farkındasın. keza adam sana iyilikler de yapıyor. ama demek istiyorsun. ancak içine atarsın. başka yere değil.

Herkes kral olmus su dunyada be oglum. Herkes kendisini dev aynasinda goruyor. Herkes hatasiz falan. Kim ne dese eyvallah deyip kirmamaya ozen gosteriyoruz ama agzimiza siciliyor. Ne bileyim yumusak yuzlu olmak iyi ama siniri bir turlu tutturamiyorum.

bokumu ye..