bugün

Herkes tatilde iken okula gitmek zorunda olmaktan nefret ediyorum. Okulun bu kadar uzakta olmasından nefret ediyorum. Her gün daha güneş bile doğmadan uyanmaktan nefret ediyorum.
Yukardaki yazara katılıyorum.*
Bugün intihar edeceğine bir arkadaşım daha yemin etti, toplamda baya bir sayı etti, yarın öldürecekmiş kendini. Bu ülkede insanlara ne yapılıyor?
demin banyodaydım. midemde ne varsa kustum. çok kötü oldum. üstüne bir de kan kustum. evet resmen kan. ölmem inşallah.

edit : ölsemde olur.
sen bana güvenmeyince öyle üzülüyorum ki sevgilim.
Sandığın gibi garip bir insan değilim, sadece yanlış zamanıma denk geldin...
O ince sızıyı ben yuva bildim.
entry girecek başlık arıyorum hepsi vasat. hepimiz boş beleş takılıyoruz burda. ah ah uye olurken hic boyle olacağını ummazdim acikcasi üzülüyorum bu durumumuza. bu kadar.
Düzenli bir borç hayatım var. Rutinsel bir hal aldı.
Kız kankam vardı beni unutma dedi kendisi bana soğuk davranıyor kızlara güvenmeyin çoğu orospu kaşar siktir edin amk .
Çok sıkıldım kendimden verdiğim sözlerden, tutamadığım sözlerden çok sıkıldım.
Çok sıkıldım yalanlardan, huysuz adamlardan çok sıkıldım.
seni seviyorum. uzun zamandır gönlüme ağırlık yapmıştır ve atmam lazım bir an önce birine karşı.
ne derdim vardı bilmiyorum ama dün gece hiç içmediğim kadar içmişim eve dönemesem bile en azından kendimi arabaya kadar atabilmişim.sabah otoparkta araba seslerine uyandım,dün için pişmanım.
lisede uyuz olup kiskandigim kızın daha da güzel hayatı olduğunu gördüm. başka bir arkadaşım senden kötüleri gör şükret dedi. belki de şükretmeyip o seviyeye gelmek için çabalayacağım ama yok hemen şükredeceğiz illa ... iyi be şükürler ol...
Bu hissizliğime çareyi ne zaman bulacağımı bulamıyorum,uzaydaki kara delik misali büyüyor ve susuyorum.Merak içindeyim Ay'lar oldu kendimi ve hayatı hissetmeyeli.
Susarak anlatmak istesem anlarmısınız.
Ama hayır yine ne ben kendimi anlatabileceğim,ne sizler bu ortaya döktüğüm kelimelerden bir şeyler anlayabileceksiniz.
O değilde kahve kalmadı mı ?
2 çay teki açık olsun *
Kendime acı çektirmekten hoşlanıyorum sanırım üst dudağımı yiyerek kanattım. Vücudumdaki yaraları soyarak kanatıyorum. Beni kendimden uzak tutun.
atalım üstümüzdeki ölü toprağını güneş hala günümüze doğarken.
Öylesine nefret doluyum ki sana karşı, yedi cihan bir araya gelse söndürmeye güç yetmez.
gerçekten herkes fotoğraftakiler kadar mutlu mu?
açıkçası burdan başka herhangi bir hesabım yok. ve insanların söylediği; neden bu kadar mutlusun?
facebook, twitter, instagram vs. çılgınlıklarını görünce neyse işte.

mutluluğunu resmetme, yaşa!. bazı şeyler mahrem daha güzel.
Azcık gamsız olabilseydim keske. Sırf vicdan yaptığım icin vizesinde 20 aldığım derse caliyorum God Damn it.
Karşındaki insanın ne olduğunu bilmeden, değerlendirme yeteneğini öngörmeden bilmediğin konu hakkında lütfen uzmanmış gibi konuşma.
Kapının koluyla avucunun birleştiği noktada durdum. "Burası tam olarak neresi" dedim. Artık olmayacak olmanın kıyafeti ne renk?
Aynı yerde bulunmayacak olmanın devamlılığı ne kadar sürer?
Delirmiş, kafayı yemiş ya da ruh hastası diye tanımlanmanın yaşam tecrübesi ne, doğrusu kim, aslı ne?
Şizofreniya da belirlenmiş psikopatik davranışlar sergilemenin bir kalıbı yoktur. Her ne ile ilgili olursa aşırılık çizginin aşıldığı yerde başlar.
Tüm bunların ışığında zerre gelecek endişesi duymuyordum. Arkamda olan biten şeyleri görmüyordum, o halde sorun da yoktu. Duyduklarım ancak beni rahatsız edebilirdi, duymadıklarım her ne olursa olsun ne söylenirse söylensin umurumda değildi.
Durdum,
sövdüm.
Elimde olmadan ezberime sıkışmış benim için amin ritüelini dönüşmüş sigara, hassiktir tekrarı peşine konuya takılmayı bıraktım.
Takılıp kalmayanlar için gam yoktur.
Zira gam organik değildir.
Kavşaktan sola dönerken sinyal vermedim, hızlı kullandım ama bugün yine ölmedim.
Ölen için endişe edilecek birşey kalmaz, ceset bağlayıcı değildir.
Bir sigara daha ve siktir et dedim.
Kişiyi hayata bağlayan şeyler onu ne denli tutarsa kişi hayatı o kadar sever.
Beni kimse sevmesin, çünkü yaşarken öğrendim.
"Bir zamanlar"içerir sevmek.
Ve insanın kıçında kıl kadar bile kalıcı değildir kimse.
Bunu da buraya yazmak gerek.
Henüz ölmeden önce.
ben bu düzeni sikemeyecegime göre siktiriyim. her boku doğru yapmaya çalıştıkça olmuyor ya... doğru yapmayanlar hep önde. sizin ben ecdadinizi siktiriyim.
Umarım yanılıyorumdur.
Umarım fesatlık sadece bendedir.
Umarım bunları düşündüğüm için kendimden tiksinirim.
Yoksa en iyi ihtimalle 5 yaşımdan bu yana elimdekini paylaştığım defalarca aynı yatakta sabahladığım kardeşimlerimden ayırmadığım dostum dediğim insanla arama masafe koymak zorunda kalıcam.
ihtimali bile oldukça sinir bozucu ve üzücü...
Umarım bunu yapmak zorunda kalmam.