sözlük yazarlarının ruh hali

Sen kimsin lan kıvamındayım.
Pek güzel herkes hakettiği yerde.
Mis.

görsel
tedirginlik gerginlik stres paslaşıyorlar uyku düzensizliği baş ağrısı yokluk.
Bir kız ile canlı dokunmak istiyorum her ne ise işte.kimse bana bakmıyor suçlu hissediyorum Bi yerimi soydum uyuşturucu mu aldım kan davası mı var sabıkalımıyım anlamıyorum ne yaptım diye her gün aynı sokaktan geçiyorum ama bakmıyorlar bile dertlerini anlatsınlar dinleyim ne istiyorlar.
yiyecek halim yok ya.
Ne yaptım onlara söylesinler ya da intihar edeyim.
Sıkıldım artık annemden sıkıldım küçük kardeşim baş belasından hallice zaten.

Geçen hafta bağırdım yüksek sesle şu tabakla kafanı kırarım gibi bişey dedim herhalde artık sinirimden nefret ediyormuşum gibi sonra ağlamaya başladı küstü bende neyse geçer dedim.

Bunu yazarken bile beynime sıçrıyor.

1 satırıda s*klemem gerekirse insanlar iyilikten ne anlar ezip geçeceksin sokak kuralları dünya böyle.

sanırım pişik oluyorum.

edit: tam ruh hali olmamış.

yorgun bacaklarla acile doğru gidiyorum.
sokaklar ıssız birkaç araba var sadece.
eve dönünce uyucam direkt.

edit2: o kadar da ıssız değilmiş.

el ele tutuşmuş bir yerlere giden çiftler gördüm.
bir restoranda bira içiyorlar satışı kapamışlar arka kısımda.

telefona bakarak yürümek zor ama canım sıkılıyor.

görsel

Şimdilik böyle ama yarın ne olacağı, ne yaşanacağı belli olmaz, evet.

içimde dalgalanan, yapışkan bir öfke var. telkin ve benzeri şeylerle engelliyorum. engellemeye devam edeceğim ve bitene kadar onu olduğu gibi kabul edip iyimser kalacağım.

umutlu..

hiç olmadığı kadar..

kendimi çok huzurlu hissediyorum.

görsel
Uludağ sözlük modumuzu düşürüyor.

ibnemsi, puştumsu gibi bir süredir.

(img:#2297275)

görsel

Uyumsuz filmindeki ruh halleri.

Karnım tok ama canım tost istiyor xd. Çok ilginç ya. Yapmak zor geliyor onu geçtim. Yapsam bile yemeye yer yok midemde. Hiç böyle olmamıştı. Aşeriyom mu ne?

Sol burnum tıkalı hafifte üşüyor gibiyim ya hastalanacağım ya da alerjik rinit.

nötr durumda.

tek başına iyiyim, kalabalık artınca, herkes kendini övmeye başlayınca bir şey oluyor. yoksa müzik, çay, kahve, kafa dinleyince ruhun sakinliği yetiyor.

Dünyanın sonuna varmış gibiyim.

aklımı kaçırmama ramak kalmış, kalbimi çoktan çöpe atmış bir ruh gibiyim.

Günlerdir yüzümüz gülmüyor, bir şeyler yiyip içerken utanıyorum, kombiyi açarken utanıyorum, insanlar günlerdir soğukta hayatta kalmaya çalışırken ben ve diğer insanlar evlerinde konforla yatıp kalkıyoruz, bilmiyorum ama böyle hissediyorum.

Ne ruh hali kaldı ne bir şey kaldı.

ağlıyorum, hiçbir şeye odaklanamıyorum, boğazım düğümleniyor yutkunamıyorum..

görsel

hiçbir şeye odaklanamıyorum. Depremde kaybolan canlar, cansız bedenlerin öylece sağda solda durması. Kansız şerefsizlerin yaptığı yağmalar psikolojimi bozdu.

Uzun bir süredir gerçekten sik gibi hissediyorum.

Sıcak bir yere girdiğimde huzurluyum.

ara ara yazılanlara bakınca hezeyan, şizofreni, duygu durum bozukluğu gibi rahatsızlıkların varlığına dair çok sayıda ipucunu görebiliyor insan.

Şu an ülkede kimse normal değil.

ruh hali diye bir şey mi kaldı. yemek yemek uyumak depremzedeler harici bişeyle ilgilenmek kahrediyor.