bugün

görücü usulü evlenmeye karar verdim. sevgili ayağına takılan kızların nelerle muhattap olduğunu düşününce en mantıklısı gibi geldi bana. yıllarca instagram dm'sinde en az 10 erkekle konuşan bir kızla gelecek düşünen de beyin yoktur amk.
Seni tanımadan önce mutlu değildim ama mutsuz da değildim. Girdiği yükler altında nefessiz kalmış biriydim. Sen geldin beni çıkardın ve ben tekrar nefes aldım ama şimdi o kadar boğuluyorum ki zorla aldığım nefesleri özlüyorum. Yavas yavaş eriyorum. Ne sensiz yapabiliyorum ne de seninle.
tatile girdim, götü devirdim yatıyorum. halbuki yapmayı düşündüğüm çokça şey vardı.

yine hedeflerime sadık kalmadığım o dönemlerden birindeyim. anlık hazzı mutluluğa tercih etme salaklığından hiçbir zaman vazgeçmeyeceğim.
Sen şu an gönül rahatlığıyla uyuyamıyorsundur değil mi?
"""Ben uyuyamıyorum da çünkü."""
Hayır hiçbir şey de yok ortada...
Ben neden böyleyim.*
Yapamadım, yapabilenleri çok kıskanıyorum
Bazen diyorum bugun var yarın yok, koy nefretini bir kenara. En azından sadece saygı ve biraz sevgi duy daha fazlası değil. Ama insanın içinden bunu bile alıp götürüyorsun sen. Neden böyle oldu ki? Hep sorduğum, hep sorguladığım ama asla cevap bulamadığım sorulardan biri.
Sınava 4 gün kaldı. idrak edemiyorum hala.
biri üstüme bütlere çalışma isteği atsın. lan gerçi birinin vizesi 20 birinin 32. çalışsam nolcak.

senden nefret ediyorum otomata teorisi.
Yatmadan önce mutlaka banyo yapar oğlum.
Küveti doldurdum. Girdi. Pat diye kapattı duşakabinin kapılarını. Ahizeyi aldı ohoo duşakabinin kapılarına tutuyor yıkaniyormuş beyzadem. Bir tek kendisini yıkamıyor ama emin olun. Arada zorla kapıyı açıyorum kızıp üzerime su tutuyor.
Saçını şampuanlıyorum aradan,jel sürüyorum. Hemen kapıyı kapatıyor. Şampuanlı bir biçimde 10 dakika durdu öyle. Inadim inat dedi yani. Çeşmenin ayarıyla oynamaya çalışıyor bilmiyor allah' tan. Ben evde damacanadan su koyarken bile çok temkinliyim, öğrenemedi bir türlü nasıl su koyduğumu. Musluğu da öyle farkli yöne bakarken açıyorum hemen.
Sonra glok glok sesler geldi. Ne göreyim? Küvetteki suyu içiyor. Apar topar durulayıp çıkardım.

Eskiden çocuklarının her istediğini yapan ailelere gıcık oluyordum. Çocuklar parmağında oynatıyor diye kızıyordum hep ama o iş öyle değilmiş. inatlaşacak haliniz kalmıyor günün sonunda. Ama hiç 2 yaşından küçük olupta " defol git kendim yıkanacağım " şeklinde tripler atarak kapıları kapatan çocuk görmemiştim. Zekanin büyük kısmını anneden aldıkları için olay daha da vahim. Ben 4 yaşında gazete okuyordum çünkü . Bilincli bir ailem olsa şu an bir bilim insanıydım kesin. Bakalim ben nasıl başa çıkacağım oğlumla.
Geleceğe dair büyük bir umursamazlık içerisindeyim,hiçbir hedefim veya isteğim yok.Kendimden sıkıldım,nereye kadar böyle gidecek bilemiyorum altan.
çok da şeyapmamak lazım.
Çaresizlik, belirsizlik, sinir, stres, öfke, ne yapacağını bilememek, isteksizlik iyice iliklerime işledi..
Ruhen de yorgun hissediyorum bedenen de.
Gündelik normal hayatı özledim sözlük..
sözlüğü bırakmanın optimum süresi nasıl hesaplanır diye aklıma takılıyor.
yüz yaşıma geldim, hala ne istediğime, hangi yolun beni daha mutlu edeceğine karar veremiyorum. hayatta tek amacının mutlu olmak olduğuna canı gönülden inanan bir insan olarak, 'elalem ne der'i ya da 'ama bu hayatım için mantıklı bir adım mı' kısmını nasıl midem ağrıyacak kadar çok düşünebiliyorum, akıl alır gibi değil.

bu düşünce şeklinin en kötü yanı da, hangi yola gidersem gideyim, diğer yolun daha güzel olduğuna ve hata yaptığıma kendimi inandırıp üzülebiliyor oluşum. öf ben olmak ne zor, sıkıldım.
Maziye karıştı sevda yeminim
Bir anda unuttum seni eminim
Kalbimden kalbine yok bile kinim
Şimdi sen de benim icin herkes gibisin.

Herkes gibi olmayın. Birilerinin hayatına güzel bir tebessüm bırakacak kadar güzel yürekli olun
nik altını kapatan yazarlara yıllardır ayar olur fırsat bulduğum anda yerleştirme yaparım. ablamız gece gündüz sevişmiş sevgilisi gitmiş ona üzülmüş falan filan ülke böyle zibidi tiplerin yüzünden ilerlemedi.

ahanda belgesi nik altını kapatırsan buradan yazarım.

birazdan siler bunu (#41678197)
Yaklaşık 1 yıldan uzun bir süre sonra tekrar geldim. Çünkü mutluluğumu paylaşmak istiyorum sevgili sözlük.

Bir kız vardı 2015 yılında hayatıma girdi. Daha ilk bakışta beni benden aldı, ben utangaç daha öncesinde kız arkadaşı bile olmamış sıradan birisiydim. 10 gün boyunca kendi kendime sordum olum bu kız sana bakar mı diye cevabım her seferinde bakmaz olum niye baksın oldu. Bilmem kaç kere sosyal medya hesaplarına girip ekleyim dedim yapamadım. Sonra bir gün harbiden baktı, halı saha dönüşü aldım elime telefonu bi baktım bildirim var Facebook'tan istek göndermiş. O telefonu 5 yıl boyunca kullandım onun kadar güzel bir bildirim almadım. Her şey öyle başladı çok hızlı ilerledi. Yanında otururken dilim damağım kuruyordu bir kaç kelime bile edemiyordum, oda hep yoksa benim yanımda sıkılıyorsun ondan mı konuşmuyorsun diyordu. Dedim ki bırak yanında yarım saat sessiz oturmayı bir ömür yanında olsam sıkılmam ben. Tam 2-2.5 hafta sonra sevgili olmuştuk her şey o kadar güzeldi ki. Sonra sorunlar başladı yavaş yavaş uzaklaşmaya başladı, çok üstüne düştüm her seferinde seni üzmekten korkuyorum dedi. Engel olamadım ellerimden kayıp gitti resmen. Çok sonra öğrendim babadan kaynaklı sorunlar olduğunu.

Ayrıldıktan sonra yemekhanede her görüşümde içime öküz oturuyordu. Öküz gibi yemek yiyen ben bir lokmayı ağzıma atamıyordum. Hep uzaktan izledim beni görüp de üzülüp etkilenmesin diye. Yıllar geçti böyle ben mezun oldum, yeni hayat başladı. Ama hiç bırakamadım takip etmeyi, hep uzaktan gözleyip özlem gidermeye çalıştım.

Yaklaşık bir ay önce mesaj attım bir bahane bulup. Nasıl oldu bilmiyorum ama tekrar konuşuyoruz. Şu an farkediyoruz da ne kadar ortak yönümüzün olduğu. Yapmayı planladığımız seyehatlerden tutta, gündelik zevklere kadar. En basitinden sabah günaydın yazacağım diye geceleri heyecandan uykum kaçıyor. Sonuç ne olur bilmiyorum belki çok daha sağlıklı bir ilişki belki uzun sürmeden ayrılık. Ama onla geçirdiğim her an her dakika o kadar güzel ki sözlük, her şeye değer.

Durum güncellemesi
Her şey aslında değişmiş be sözlük ben onun ilk tanıdığım halini sevmiştim şimdiki hali de bundan çok uzakta. O yüzden bu sefer mesele uzamadan ben bitirdim. Böylesi sanırım çok daha güzel.
itiraf genele değil, tek bir kişiye olur.
ota boka fotoğraf atan gereksiz kitle yüzünden sözlükten soğuyorum. evet, artık okumaya bile haftada bir girer hale geldim.
Ölüm haberi almak ne tuhaf... Yıllar önce çok sıkı muhabbetimin olduğu bir arkadaşımın bugün şehit olduğunu öğrendim sosyal medyadan. En son 2016da konuşmuşuz üç sene önce.. Bir takım sıkıntılardan bahsetmiş o zaman. Sonra bir daha konuşmamışız, 2 ay önce evlenmiş. Annesi, babası yoktu ama ardında bir eş bırakıp gitti. Ne demeli, ne yazmalı bunun üzerine bilemedim.
Bir oğlan hoşlandığım kız ile konuşuyorum diye mutlu. Diğerinin yakınen tanıdığı kişi şehit olmuş ve duygu karmaşsı içerisinde.
Başkası küçük çocuk babasına sinirli, annesine bağırmış olmasından dolayı.
Bir başkası ise balık tutuyor, huzurlu.
2015-2019. 4 yıl. 4 yılda hayatına kim bilir kimler girmiş kimler çıkmış ohooo. çok safsınız oğlum.
Hayatım tembellikle geçiyor ama çok pis potansiyel var aslında yani gayette zekiyim, niye böyleyim ben amk...
Bugün bu başlığa yazılan bütün entryleri tek tek okuyup eksiledim.
Karıncalandığından haberim bile olmadığı yerlerim karıncalanıyor!