bugün

Geceye saçma itiraflar bırakan yazarların toplandığı durumdur.
Dışarıda kıyafetle geziyorum. Zaman zaman evde de geziyorum. Geziyorum yani.
evde amaçsızca gezinip dolabı açıp hiçbir şey almadan sadece bakıp gidiyorum...
Zaman zaman evde sıkılınca balkona çıkıp yoldan geçenlerin kafasına tükürüyorum.
efkarliyim baba.
Elimi attığım yer kuruyor anasını satayım.
Arabamı sattım kar ederim diye şimdi o paraya 5 yaş büyüğünü bile alamıyorum.
Dolara yatırım yaptım ben alır almaz mortingen. Ben sattım tavan yaptı yine.
Altın aldım 5 ay yerinde saydı dayanamadım sattım o da uçuşa geçti.
Kız arkadaşım melek gibi kızdı yani bir kanatları eksikti, şimdi cin olmadan beni çarpmaya çalışıyor, gözümün içine bakarak Yalan söylüyor.
Ben kimden beddua aldım acaba arkadaş bu ne biçim kötü hayat.
Herşeyi ve herkesi terk edip papua yenigine ye kaçmak istiyorum. Belki de kutuplara kaçmalıyımdır bilemiyorum.
Çok kolay bir şekilde kilo alıp verebiliyorum.
Eksi ulu kıyaslamasında burayı sıcakkanlı insanların varlığı ile övdüm fakat nazar değdi herhalde ve kaçınılmaz kaderim olan takılmama ile yüzleştim. *
yalnızlık içime işlemiş. iki elim bile aynı anda üşümüyor. biri sıcakken biri soğuk. üşüyen elimi sıcak avcuma alarak ısıtıyorum. kendi kendine yetebilmek böyle bir şey olsa gerek.
Hicbir şeyin fazlası iyi değil, olamaz.
Edit: genç açgözlüler rahatsız.*
Yeniden başlıyorum sözlük.
buraya tam 00:00da entry girmek için ekran başında bekliyor bazı puştlar. entryleri gün boyunca tepede görünsün diye. Sırf ibneliğine tam 00:00da 5 tane entry girip hepsinin planını bozacaktım ama yeşil faşortmanı hangi klasöre kaydedeceğimi düşünürken bir baktım saat 00:03 olmuş.
Kayboldum. Nerdeyim bilmiyorum. Ruhum karanliklarda boğulup gitti, bulamiyorum. Ve ben artik dayanamiyorum. Kafamin içinde bi sis bulutu var, düşüncelerimi baskiliyor. Beynimi sıkıyor sanki. Kafam patlayacakmiş gibi oluyor. Delirecek gibi oluyorum. Artik gerçekten dayanamiyorum. Kimseyi istemiyorum, hiçbir şey yapmak istemiyorum. Gülmüyorum, konuşmuyorum. Bu şekilfe ailemin yaninda yaşamak da hiç kolay değil. Onlari sevmediğimi, begenmedigimi saniyolar ama olay tamamen benimle alakali. Kimse anlamiyor işte. Böyle de soylemek istemiyorum aslinda ergen gibi hissediyorum kendimi o zaman. Ama olan gerçek bu. Her şey o kadar boş anlamsiz geliyor ki. Hayal kirikliklarim o kadar canimi acitiyor ki. Yapmak istediğim hiçbi seyi yapmamis, yapamamiş olmak o kadar koyuyor ki. işte olsem diyorum her şey bitse diyorum. Sonra annemle babam geliyo gözümün önüne onlarin ne suçu var diyorum. Onlarin gözünden akan yaşlarda aci yoksa hayal kirikliği mi daha çok olur orasini bilemiyorum ama.
Sonuc olarak ben hayattayim ama nefes alamiyorum. Kafamda beynimde karanlik bi seyler var ve bunlar her geçen gun beni daha da çekiyo içine. Her gün daha da çok soyutluyorum hayattan kendimi. Her gün daha yalnizlaşiyorum. Her gün bir hayalimden daha vaz geçiyorum. Aslinda ben her gün yavaş yavaş olume doğru gidiyorum. Bu yaşadiklarim psikolojik bir sorun mu yoksa lanetlendim mi bilmiyorum..
sırf ak trollere ibnelik olsun diye 15 farklı proxyden putin'e oy basan bendim sözlük. geri kalan 7 oyu kim verdi bilmiyorum ama. Benim gazıma geldiler galiba.

edit: moderatör anketini de siktim sözlük. anket görünce dayanamıyorum.
Sabah erken kalkmam lazim. En iyisi hic uyumamak.
Tir tir titriyorum.
Elim,ayagim,cenem durmuyor.
Galiba zehirlendim yine diyip, mermere dayanip aynaya bakiyorum.
Bembeyaz bir yuz,onun disinda her sey simsiyah.
Taksiye atlayip anitkabirin cevresinden gectigimde yine titremeye basliyorum.lanet olsun oyle tanidik ki bu yol.
Hastanelerden artik nefret ediyorum.
Her yer dolu, ordan oraya gidiyorum.
Gazi'nin aciline girdigimde tekrar titremeye basliyorum,3 sene oncesi geliyor aklima.
Zorlukla oturuyorum sandalyeye,ekg cekiliyor bir adama,sanki perdenin arkasinda ben varim.
Hatirladigim tek sey beyaz florasanin o rahatsiz edici yansimasi ve tavanin sari rengi.
Merakli gozlerle bi hemsire gelip gecenin 4unde ne ariyorsun burda diyor,
Gezmeye geldim diyorum.
Yandaki adli vakada, alkollu surucu kan vermesem olmaz mi diye yalvariyor.
Istemsizce guluyorum.
Sonra karsidaki tabloya takiliyor gozum, sahte bir manzara.
Hava eksilerde ama cam acik cok usuyorum.
Alkol var mi diyor doktor,yok diyorum.
Farkli bi ilac diyor,ictiklerimi sayiyorum.
Doktorun dokulmek uzere olan kizil saci ve sakallari sinirimi bozuyor.
Cok itici derken itici itici konusmaya devam ediyor.
Her sey batmaya basliyor her sey,
Bir soz,bir hareket,bir mimik,bir ani.
Tahammul diyorum,siniri asti mi?
itiraf değil lakin sizden bir ricam olacak, benim için dua edin lütfen.allah rızası için el fatiha arkadaşlar.
ya itiraf ediyorum,
böyle çaylaklık görmedim.

zall beni unuttu çaylak çukurunda galiba, merak ediyorum, suçum ne acaba diye. bu kadarı gerçekten fazla....

moderatörler uyuyormuuuuuuuuu.... diyesim var.
Bugün memleketimde (malatya) yeni isime basladim. her sey cok sakin. sanki terkedilmis gibi bura. bakalim neler olacak.
Bundan sonra hayatımda zamanı ne olursa olsun sadece bir kişi olacak. O da evleneceğim kişi bu sefer kararlıyım. Hayatımda vereceğim ilk ve ciddi gerçek karar oldu bu.
Evlenmeden hamile kalanlar, sonra sahiplenmemeler, ortaya dökülen sırlar. Yalan mı gerçek mi Allah bilir. Fakat Korktum ben resmen..
benim artık umudum yok.
Dualarımda hep güzel bir ölüm, hayırlı bir ömür isterdim. Şimdi ise tez vakitte Azrail in kapımı çalmasını bekliyorum.
dun bahsettigim yazardan aldigim mesaj beni oyle mutlu etti ki..
gitme,n'olur.
bak, beş harf iki hece.
sadece bu kadar.
gitme, hep bir yerlerde, buralarda, yüreğimin olduğu her yerde ol.
ben, bağlandım. çok hem de.
benimle kal.