sözlük yazarlarının itirafları

yine bu akşam bazı başka akşamlar gibi beş yıldızlı bir otelin barında espresso yudumlarken seyre daldım o çevrede bulunan insanları. şuh kahkahalar, çok mutluyum etiketi... aslında biraz dikkatli bakınca hepsinin yapmacık olduğu o kadar bariz belli oluyor ki. yapay hayatlar, yapay karakterler... para cidden insanların birçoğuna saadet getirmiyor sözlük. o işten eve gelen babanın eve girişinde verdiği huzur, evde koşturan çocukların verdiği neşe ve dumanı tüten o tencerenin verdiği mutluluk... sanırım bunların kıymetini iyi bilmeliyiz.

Çok güzel şeyler olacaktı. Bir şeyler oldu ama güzellikten eser yoktu.

Çok yorgunum. Öyle böyle değil. Canım çıktı. Bir daha 10 sene kadar çalışmak istemiyorum. Hiç mi şans olmaz bir insanda? Ve abazılığın sadece bizim milletimize özel olmadığını ruslarda da gayet yoğun olduğunu gördüm.
Evet genelleme yapıyorum

Ders çalışmam gerekirken telefon iyice elime yapışıyor.

Yardım edin a dostlar,

Genelde akşamları bu telefonu camdan firlatacak kadar sinir geliyor artik, ama bir saat anca uzak durabiliyorum
Yetheerrr !!

Bunalım yakın, meşaleyi yakın.

trollük yapmak için söylemiyorum ama çayı şekerli içen erkek net ılıktır.

boyum çok uzun olduğu için klozet çok aşağıda kalıyor, bende lavaboya işiyorum hem sudan da tasarruf.

umursamaz birisi olursaniz hayatiniz mukemmel olur.

dün bu başlığa bi kaç bir şey yazdım ve bu gece daha iyi hissediyorum oyun yüzden yazmaya devam edicem.

her sabah yataktan sürünerek kalkıp , tuvalete giderim. klozette otururken kendime en az 3 kere "bugün günlerden ne?" diye sorarım.

yaklaşık 6-7 ay önce bir kıza aşık oldum. haftanın 5 günü hemen hemen 3-4 saat aynı ortamda bulunmamıza rağmen , kızın varlığımdan haberdar dahi olduğundan emin değilim.

sık sık kendime "ben iyi bir insan mıyım diye sorarım". henüz bi cevap veremedim kendime.

şu sıralar hayattaki en büyük keyif geceleri havuç turşusu yerken anime izlemek.

sekiz dokuz yaşlarındayken anneme "ben otuz yaşınada gelsem çizgi film izlicem" derdim. yirmi iki yaşındayım ve hala izliyorum.

yine küçükken , bir sabah kalktığımda hayatımın birden bire değişeceğini , çok renkli bir hayatım olacağını düşünür ve buna kendimi inandırırdım. sanırım on altı yaşımdan sonra buna inanmayı bıraktım.

yaklaşık dört yıldır babamla konuşmuyorum. ben bile unuttum sebebini.

hemen hemen her ay kendime bir kitap alırım ve yarısına kadar okuyup kitabı bırakırım. bitirdiğim kitap sayısı azdır.

hiç kötü alışkanlığım yok diye lisede sigaraya başlamıştım , hala içiyorum.

bir çok ilde yaşama şansım oldu. sanırım içlerinden en çok çanakkale'yi sevdim.

üniversite 3. sınıf öğrencisiyim , hala ders aralarına "tenefüs" derim. bundan dolayı arkadaşlarım benle dalga geçerler.

her zaman çevremde futboldan hoşlanmadığımı söylerim. bu yüzden arkadaşlar beni halı saha maçlarına davet etmezler bile. keşke davet edilsem. gideceğimden değilde işte insan yinede davet edilmek istiyor.

tanımadığım insanlara karşı çok nazik biriyim. samimi olduğum arkadaşlarımla iste tam tersine enseye şaplak göte parmak modundayım.

bir keresinden annem limon kabuklu kek yapmıştı. kekten aldığım ilk ısırıkta tiksinmiştim. ama annem üzülmesin diye tüm keki büyük bir iştahla yemiştim.

hayatımda hiç büyük bir çılgınlık yapmadım. bu yüzden ilerde bu konular konuşulunca anlatmak için şimdiden bir kaç hikaye uydurdum.

hiç bir zaman siyasi bir görüşe sahip olmadım. arkadaş arasında bu konular konuşulurken dinlemekle yetinirim.

hapşırdığımda bana"çok yaşa" veya "iyi yaşa" demeyenlere , onlar hapşırınca bende "çok yaşa" demem.

yağmuru çok severim. hatta şuan yağıyor. bu yazıyı bitirir bitirmez , pencereye çıkıp bir sigara yakıcam.

hala ara sıra parmağıma kaş göz çizerim.

şimdilik bu kadarı geldi aklıma. daha bu başlık altına yazmayı planlıyorum. hafifliyor insan yahu.

Buraya girilen uzun itiraflari azıcık okuyup artiliyorum :(

ankara'da bir sözlük zirvesi olsa katılamam. çünkü nickimi söylediğim anda linç edilebilirim.

eski sevgilisini takip eden adamın düşüncesi şimdi kim bafiliyor? benden iyi mi bafiliyor?
sadece bunları düşünür.

1 aydir sevismiyorum ve hayat daha bir karanlik benim icin, kaygilarim artiyor mutsuzlasiyorum gun be gun... *

öyle rüyalar görüyorum ki koy sinemaya oynasın mk.
Bi de gecenin 3 ünde uyanıyorum mk.

duygusal suslu ve karamsar gucsuz enteyler girip bu sayfadan kari kaldiranlar varmis. ondan sonra kizlar zeki diyosunuz.

her seyden kaciyorum. okuldan, ders calismaktan, sorumluluklardan, evden, dershaneden, kitaplardan, odevlerden, lysden.. sebebini bilmiyorum. kendime mi guveniyorum acaba? tabiki hayir. hic bisey bilmedigimi gece gunduz calismam gerektigini biliyorum ama neden yapmiyorum hic bi fikrim yok. kocaman 2 haftada sadece 4 konu. saka gibi. eskisi gibi ders calismaya baslamaliyim. cok gec olmadan..

Yazarlık başvurum çok erken kabul edildi . Sanırım yaşıma hürmeten moderatör sözlük abilerinden biri olabileceğimi düşünmüş olmalı .

Bitek su hayatimi siken adama resti cekemiyorum sozluk.

Annem var ama yok.
çok üzülüyorum, şanslı mıyım yoksa değişik bir aile yapısında büyüdüğüm için şanssız mı.
bilemiyorum. sıkılıyorum. herkesin sen bi acayipsin laflarına. aslında olmakta istiyorum sanırım.
ben yinede güçlü hissediyorum. ama yıkılışım efsane olabilir. inşallah olmaz öyle bi şey.

Eski sevgilimi cok ama cok ozledim...

Hayir sen degil ebrulili kiz....

sevdiğin kadına sevgilisiyle 5 saattir ne yaptığını sormak nasıl bir duygudur bilir misin?
çamur dolu bir çukura düşmek ve çıkamamak. çaresizce elini uzatmak boşluğa doğru.
ya da boğazına kadar boka batmışsın da bir türlü yıkanıp temizlenemiyorsun. o pis kokuyu her nefeste ciğerlerine çekiyormuşsun gibi.

bu başlığa gerçek manada ilk itirafımı yazıyorum.

beatles ve pink floyd gruplarının yaptıkları müziği beğenmiyorum. saygı duyuyorum fakat bana hitap etmiyor. çok zorladım çok dinledim onları saatlerce dinledim ama yok abi olmuyor sevemiyorum.

demet akalın dinleyenler beğenmez tabiciler için, depeche mode ve radiohead dinliyorum.

ve şimdi kaçıyorum.

Sozluge girmememin uzerinden tam 42 gun gecti sozluk tabi yaptigim o salakligin uzerindende. Baslarda cok zoroldugunu dusunmustum zaman gecmez yasayamam diyr dusunmustum ama olmadi yasiyorum hayat hala devam ediyor soyledim daha iyi oldu belki salak salak gizlice bakmak zorunda degilim artik. Canimin istedigi kadar doya doya bakabiliyorum ona hic cekinmeden gozlerimi dikebiliyorum. Yine de reddedilmek kotu.

Bu kadar asosyal ve çekingen olduğum için ölmek istiyorum.

Araba aldim bugun cok mutluyumm sozluk. Kazasiz belasiz kullammasi nasip olsun ins.