sözlük yazarlarının itirafları

Bu haftanın, benim ilk itirafım; baba öl diye dua ediyorum, dört gözle bekliyorum ölmeni...

Su saat 00.00 da suku kapmak için itiraf köşesine copy paste yapan yazarlara değişik fanteziler uygulamak istiyorum.

Bizim de sevgilimiz var ama buraya gelip de seviyorum yazmıyoruz.

Nazar değecek hem bak.

Itirafım ise şu,
Burun içi kıkırdak yamukluğum var ve büyük ihtimal ameliyat olucam korkuyorum bilenler aydınlatırsa hepsine Hayır duası edeceğim.

Dabbe cin çarpmasını izledim. Nasıl olsa çok korkmam dabbe sonuçta dedim. Hayır evde tekim gece gece ne diye izliyorsam? Her seferinde aynı şey. Bir daha izlemem diyorum yine izliyorum.

10 dk konuşmak 2 saat boyunca dikatimi dağıtıyor. konuştuklarımız hatırlıyorum tekrar tekrar. sonra benim bilinçaltı durmuyor başlıyor hayaller kurmaya ard arda.
ve ben bunu karşımdakine sadece dikkatimi çok fazla dağıtıyorsun diye söyleyince alındı. durdun durdun benim vize haftamı buldun aklımı karıştırmak için. aferin banada laaap diye söyledim aklımdakini. az biraz anlaşılır daha romantik bi havayla diyemedim.

rabbim hepimize akıl fikir versin. ihtiyaç var çünkü.

hayat çok sıkıcı. artık öyle bir noktaya geldim ki nefes almak bile yoruyor. hayat neden böyle acaba.

görsel

Havada durabiliyorum, şahitlerim var...

büyük konuşmanın bela getireceğine inananlardanım. buna rağmen büyük konuştum. senin için asla o şehri yazmayacağım dedim. yıl sonunda öyle bir sonuç geldi ki ortak noktamız yoktu. ya 3. sene olmayan bir şeyi tekrar zorlayıp yıpratacak idim kendimi ya da yazıp gidecektim. son günü bekledim. bir türlü olmadı. mimarlık ve tıp için aynı şehirlerde buluşamıyorduk. stres baş göstermiş kavgaların sonunu getiremiyorduk. istanbulda bakmadığım özel üni kalmamıştı. benim istediklerim çok pahalıydı olanlar da içime sinmemişti. sonradan öğrendim ki başkalarında ben istanbul yazıyorum diye hayatını mahvedeceği yerleri yazmış yakın olalım diye. ama olmadı. birleşemedik. aradım benim hiç seçeneğim yok dedim sen de farkındasın sadece söyleyemiyoruz dedim. ağlamayla beraber küfürler havada uçuştu. diyecek birşey yoktu haklıydı. tekrar aradı özür diledi ama böyle olmaz dedi. herkes hayallerinin peşinden gitmek için uçurumdan atlamak zorunda kaldı. kiminde derin yaralar kaldı kimi ise uçurumun sonunda en yakın arkadaşının sevgi dolu kollarında buldu kendini. amına koyayım hayat türkiyenin en güzel güzel şehirlerin birinde yaşıyorum ve nefret ediyorum. tekrar koyayım ki daha büyük acılar varken bu acıların insanı mahvetmesine izin veriyorsun ya yıllar geçse bile...

dislerimi fircalarken aynanin onunde duran bim den alinan karayel kolanyasini bi an gaflete gelip tersten okuyuverdim.
bu sistematik aydinlanmadan sonra uyku tutmaz beni.

Allah'ım güçlü kalabiliyorum ama yapma artık gözünü seveyim.

şuan bir gay tarafından taciz ediliyorum yardım edin korkuyorum kim vurduya gitmekten.

Kadınlara saygı duyuyorum, özellikle regl dönemindeki kadınlara sonsuz saygım var.. Şahsen benim çüküm kanasa düşüp bayılırım...

"hiçbir iyi niyet cezasız kalmaz " bir söz vardı yıllar önce öğrenci evimin duvarinda yaziyordu.
3 kere evlilikten döndüm ve iki tanesini iyi niyetimden ötürü kaybettim.
çok sevgilim oldu ve hala da var çok olanından. hafta sonu önceki kız arkadaşımdan bir mail aldım sonrasında son ayrıldığım kızin en yakın arkadaşı ile karsilastim.
mail gönderen bir ay sonra evleneceğini âmâ hala beni unutamadigi söylüyor. diğeri ise yakın arkadaşı bana senden nefret ettiğini söylüyor.
benimse ikisi için verdigim tepki ise yolları açık olsun, yüzleri gulsun demek oldu.
ikisini de çok sevdim âmâ hayat devam ediyor.
yalnızım ve bu beni mutlu ediyor. kendim için yaşamaya başladım ki daha önce yapmadığım birşeydi benim için.
huzurlu olmaya, yeni kurduğum işi büyütmeye çalışıyorum.
âmâ insan eskiyi de özlüyor ve elini tutacak, onunla herşeyi konuşacak birisini istiyor.
var midir öyle biri bilmiyorum âmâ olmadığına da artık kendimi inandiriyorum.
konuşmak için sevgili, sevişmek için sevgili, gezmek için sevgilim var âmâ bunların hepsini bulduğum kimse yok.
evet yanlış birşey âmâ umrumda olmuyor çoğu zaman. sadece zamana bırakıyorum çoğu şeyi.

bu sözlükten bir ilgi orospusuyla tanıştım ve bu nefret ettiğim hayattan beni daha da nefret ettirdi.

yine hiçbir şey yolunda gitmemeye başladı maalesef.

Bugün, hayatımda ilk defa, çaresiz olduğumu hissettim.
ilk defa.

Hayat hikayemi tamamen anlatmaktan hep korkarım. Çocukluğumda beynime çakılmış atamadığım detaylardan bahsetmekten korkarım anlatamam ama anlatmayınca ilişkilerimin hep yüzeysel olarak kalacağından korkarım. Ve bu durumu hiçbir zaman yenemeyeceğimi bilmek evet bu her gün beni yıpratır ve ben sokakta barda kafede gördüğünüz o sürekli gülen ve muhabbet eden tiplerdenim. Evet itiraflar zordur.

içim kanıyor sözlük. Her an gözlerim doluyor. Keşke diyip diyip duruyorum. Neyse sözlük o mutlu olsun da benim içim parçalansın kabul.

şöyşe bir bakıyorum hayatıma ve acı gerçeği görüyorum.hayatımın bütün cephelerinde işler yolunda gitmiyor hep cephede ağır yenilgiler almışım , alıyorum.işin kötü tarafı bu mağlubiyetlerde ana sebep hep başkalarının hataları ve hayatıma olan etkileri.kendi hatalarımın değil başkalarının hatalarının bedelini ödemekten mütevellit bu kadar yenilgi.şu an yaşamıyorum yaşadığımı hissetmiyorum.tek yaptığım yaşadığımı hissedebileceğim günler gelsin diye bu günleri geçiştirmekten ibaret.gündelik devam ediyorum hayatıma ara sıra sağlamda eğleniyorum ama artık hissetmiyorum.ben kendi hatalarımın bedelini ödemek istiyorum sadece çok şey istemiyorum.mutsuz olayım farketmez ama kendi elimle getireyim derdimi kederimi...

sürekli taviz vermekten, insanları kırmamak için kırılmaktan, ailemin değerini bu kadar geç bilmekten, ağlayıp yastığa gömülüp ertesi gün hiç kırgın değilmiş gibi davranmaktan sıkıldım sözlük. ahanda 10 dakika önce yine kalbim kırıldı. yarın yine hiç birşey yokmuş gibi hayatıma devem edicem evet. alıştık.

intihar etmeyi bile başaramayacak kadar beceriksizim be sözlük.

şekilci, önyargılı yavşağın tekiyim. yolda yanımdan geçen insanlar hakkında "tipini sikeyim senin, amına koduğum ayısı, allahın malı" gibi şeyler düşünüyorum durmadan ve bu beni hiç rahatsız etmiyor.

Saat 12.45 den beri önümde kitaplar açıktı.
Telefon genelde elimde olsa da, başından 2-3 saat kadar kalkmış olsam da işte ondan beri ders çalışıyorum sevgili sözlük.

Ve tekrar söylüyorum.
(bkz: yapacak bir şeyim yoktu ben de ders çalıştım)

Mezuniyet balosunun tam tarihi belli oldu bundan tam 48 gun sonra gecenin sonunda senelerce sakasina sordugum seyi bu sefer elimde yuzukle gercekten sorucaktim. Kismet degilmis. Bu da boyle bi itirafimdir.
Not: bu konularda plan yapmayin boyle patlar iste elinizde.

Yan yaraftaki komşum bu saatte müziğin sesini öküz gibi aÇmış. twit. Aradım buldum sesini kıs yazdım. Kıstı salak. Gece gece bu mal yüzünden yımırtalı bir twit hesabı aÇtığıma inanamıyorum. Lakin azmettim başardım.