bugün

ankaradan nefret ediyorum. alışamadım alışamıycam da. evimi şehrimi özledim. evet bu kadar.
saat 19:00 da ilk derse giricem bakalım konservatuarda, heyecanlıyım sanki. yeni bi ortam hiç tanımadığım simalar ve öğrenilecek koca bir okyanus.

he bi de sanırım bu z*ktiğimin başlığına en çok giri giren yazar benim, atın beni dışarı.
haklı çıktım.
işyerimdeki dolabımı iki kişi kullanıyoruz kıtlıktan. bir haftadır izindeydim. dolabımda duran şişe suyu benim sanıp gidip gelip içtim. birde baktım benim değilmiş arkadaşta içiyor. söyledim mi tabiki hayır. ama tek sorun benim dikleyerek onun bardakla içmesi. *
çişimi yapmaya üşeniyorum.

şaka lan şaka..

yurt genelinde* tuvalet temizliği var altıma yapıcam amk. *
yine staj yerini dünyanın öbür ucuna vermişler.
bu hocaların derdi, bize işkence yapmaktan başka bişey değil. neyseki okuldaki son senem, kurtuluyorum bu okuldan.
inşallah atandığım yer düzgün bir okul olur. yağmurdan kaçarken doluya tutulmayalım da. *
galiba ihtiyacım olan şey biraz cesaret ya da şans bilmiyorum.
ilişkiye ara vermek.. hep dalga geçerdim yapanlarla ama dün başıma geldi. hatta bizzat ben istedim bunu yapmayı ve yaptımda. artık hiç bir şey eskisi gibi olmayacak biliyorum, içim çok acıyor, yüreğim bildiğin yangın yeri ama nafile tüm bunlar, zira yapacak hiç bir şey yok. bunu yapmaktan başka çarem yoktu. hem karşı taraf da istedi tek başıma verdiğim bir karar değil ki. ama hep aklıma geliyor sarılışı, öpüşü, yanaklarımı sevişi.. belki de bir daha bunların hiç birini yaşayamayacağım.. off çok çaresizim sözlük hiç bu kadar kötü olmamıştım. 2.5 senem gözümün önünde eriyip gidiyor ve ben hiç bir şey yapamıyorum. özlüyorum ama söyleyemiyorum, görmek istiyorum ama bu da imkansız.. kapana kısılmış gibiyim hiç bir çıkar yol yok..
sözlük bunların hepsi tesadüf mü lan. objektif bakamıyorum olaya bana bunu açıkla sözlük. *
işte bunu anlatmak istemiştim görsel
kimseyi kafama takmiyorum, ne olursa olsun hiç umrumda degil. bir türlü kendimi toparlayamiyorum, yasamdan kopmus durumdayim. ne yapsam yenik düsüyorum, kafam hep karisik. yasam kurallarini, insanlarin tepkisini, saçma-sapan seyler için hayati zorlastiranlari kabul etmiyorum. yasadigimi belli eden tek sey nefes aliyor olmam. kendimi labirintdeki fare gibi hiss ediyorum, çaresiz ve yalniz. tam normal yasama geri dönüp kendimi kandirmaya çalisirken, her seyin anlamsiz oldugunun farkina variyorum ve ayni seyleri hep yapiyorum. beni anlicak biri olsa etrafimda ona anlatmak isterdim, teselli etmesini beklemeden. bi yerden baslamak lazim, anlatmak rahatlamak lazim, içinde tutunca daha fena oluyor insan.
daha da bi kaç sezon fenerbahçe maçı izlemem.
bu sabah twitter hesabı açtım. hiç takipçim yok onca eşi dostu takip etmeye başladım oysaki.

kendimi kötü hissediyorum sırf takipçim olsun diye kendimi şuracıkta deşifre edesim var. ey sanal alem sen nelere kadirsin.
öncelikle çok sevdiğim ve ilk yazışım olmayan başlıktır. itiraf ediyorum ki hergün çikolata yemeyeceğim diye kendime söz verip sonra ayı gibi yiyorum. ve bu kadar basit bir şeyde bile nefsime hakim olamadığım için kendimi küçümsüyorum ve kendime kızıyorum. sonra mı? e üzülüyorum ulan işte. kısacası herkesi mutlu eden çikolata benim bünyemi ziyadesiyle çarpıyor. bunları yazarkense yanımda boş petito kapları bana göz kırpıyor...
not: şişko değilim sadece alerjim var.
geçenlerde akşamüstü evden yürüyüş amacıyla çıktım, parktan geçerken 2 kadın "falancaya selam söyle, sen de filancaya şunu söyle" diyerek vedalaşıyordu..

yarım saat kadar yürüdüm, ardından köşedeki büfeci çocuk ''gel abi çay içelim'' dedi, yarım saat kadar da onun yanında takıldım. eve dönerken o iki kadın aynı yerde aynı şekilde vedalaşmaya devam ediyordu..
Köprüyü geçene kadar da olsa, orospuçocuğuna "senin annen bir melek" diyemiyorum ya işte bu yüzden borçlu öleceğim.
hep o dini mesajları 10 kişiye göndermedim diye bu halde oldugumu düşünüyorum sözlük.
moralim gerçekten çok bozuk ve bu aralar hiç mutlu değilim.
şu ana kadar en çok ettiğim dua: allah'ım nolur bana bir dost ver.
şöyle yazılanlara ve benim daha önce ben yazdığım itiraflara baktım da bu ne lan kimsenin mi geçim sıkıntısı yok?
herkes mi aşık burada, ulan hadi herkes aşık sana ne olmuş buraya aşk acımı anlatana kadar iki tarih, coğrafya, türkçe sorusu yazsaydım böyle mi olurdu?
biri de desin ki ulan kpss'den düzgün puan alamazsam kasiyer olacağım ama yok herkes aşık herkesin işi tıkır tıkır. pehh..
sözlük daha 1 hafta bile olmadan tanıştığım kız bugün metrobüste başını göğsüme yasladı. farklı şeyler hissetmeye başlıyorum. tam olarak bilmiyorum ne yapsam. en iyisi biraz daha beklemek gibi.
sözlüğe kaydolma sebebim bu başlıktır, sırf içimi dökmek için üye oldum, evet sözlüğü kullanıyorum.
aramak istiyorum, mesaj atmak istiyorum ama elim gitmiyo garip bir haldeyim.
Bir rock grubum olsun istiyorum; süper sesi olan, acayip güzel bir bayan vokali olsun, ben de onun yanında gitar çalayım. Sonra hatunla birbirimize ölümüne aşık olalım. Yerel bir şöhret kazansak yeter. Sonra gruptaki diğer abazalar da hatuna aşık olsunlar yazsınlar filan o şekilde kavga edip grup dağılsın. Sonra biz evlenelim, bu anıların hepsini çocuklarımıza, konser videolarını ve kayıtlarını izlettirirken anlatmak istiyorum.
bak yine aklıma geldi cüzdanım çalındı yahu, bütün paraları ye de bir daha çıkarama e mi! içinde patlasın. kendi bokunda boğul........ su getirin su, hof.