bugün

saniyeler yıllar gibi gelir insana. uzun uzun kornişle bakışmalar falan.
şöyle bir icat vardır ki tüm dertlerinden sıkıntılarından kurtarır insanı.

görsel
"hadi oğlum, gel perdeyi tak." diyen anneye hürmeten yapılan iştir. Başkası istese yapılmaz, bir de üstüne perdesiz evde cıbıl dolaşılır... *
sonsuz bir acı olarak kol tutulması.
hele birde boyunuz uzunsa asla kaçamayacağınız bir durum.
omuzdan bile dogru hucum eden acilarin yaziya vurumudur. o anlarda nedense 1.80 lik bir citir gelir aklima, kendi perdesini kendi takan.
evin en küçüğünün en yüce görevidir.