sokakta büyüyen çocukların terbiyesiz olması

sosyolojik bir realite. çocuklar küfürü, sapkınlığı, sigarayı, içkiyi, uyuşturucuyu hep sokakta öğrenir.

Sokakta büyüdüm. Çok kere dizim kanadı, sıcak havalarda başıma güneş geçti, bahçelere daldım, komşunun tavuğunu kovaladım... Ama çok şükür kimseye ne bir sapıklığım ne de bir terbiyesizliğim oldu. Sokakta büyürken insan doğruyu yanlışı çok kolay öğreniyor.

sokakta büyüyen çocuklar terbiyesiz yetişir ama daha ağır konuları büyüyünce öğrenirler.
ancak internet dünyasında yetişen çocuklar daha ağır konuları çocukken öğrenirler.
bence ikinci sıradaki daha tehlikeli bir yetişkin olacaktır.

(bkz: sokak çocuğu)

sokaklarda büyüdüm, yeri geldi haftalarca sokakta yattım. içkim var, sigaram var, küfür de ederim, başka alışkanlıklarım da var. ama başka hiçbir insana zararım olmadı. hiçbir kadına yan gözle bakmadım, kimsenin hayatına kötü etkim olmadı. kimseyi yarı yolda bırakmadım. kendimden önce başkalarını düşündüm. hep ezilenin, hakkını arayanın arkasında durdum. belki tanrı sevmedi bizi, ama onu çok seviyormuş gibi davranıp günde beş vakit tapınıp el altından üvey kızına karşı ağzının suyunu toparlayamayanlardan olmadım.

terbiye ağızdan çıkan kelimeler değildir. terbiyesizler.

Onlar sizden daha fazla gerçek hayat yaşantısının içinde olan bireylerdir.
Kader işte sende olmayan o'nda var ..

Ben sokakta büyümedim ama terbiyesizim peeh.