bugün

düşünmesi bile korkunç olam olaydır. her ne kadar hayal kırıklıkları da olsa, insanı yaşatan en önemli duygudur.
sevmekten pat diye vazgeçil(e)mez ama insanlardan soğunur.

(bkz: insanlardan soğumak)
umudunu kaybetmek.Yaşamın en büyük dramı insanların yokolması değil, sevmekten vazgeçmeleridir.!
sevgiden hep mağlup çıkılmışsa bünyenin verebileceği karardır. zordur belki ama kalp kümeye düşmek istemez.
her aşk yenilgisi sonucu alınan karardır. sonrasında tekrar biri çıkar ve yeni bir film başlar. senaryo aynı ama oyunculardan biri farklı. sonra karşındaki kişi seni sevmediğini ifade ettiği an tekrar "sevmekten vazgecer"sin. yok be usta olmuyor sevmekten vazgecmek. insan sevmediği sürece hayatı da sevemiyor eğer gönül bir kere sevmişse.
geçicidir. sevdiren birisi mutlaka karşınıza çıkar.
hayattan vazgeçmektir bi bakıma.. hayat sevgidir, aşktır..
hayal kırıklığı yaşayan ve kendini değersiz hisseden bünyenin düşüncesidir. sevmek sadece insana acı ve keder vermekte.
yenilgiyi kabul edip onu başkalarının gözlerine emanet etmektir.
bu sabah seni sevmekten vazgeçtim. çok yordu aşkın beni. çok kanadım ama hayatta kaldım nasıl olduysa...

sadece bir vazgeçiş değil ama bu; aynı zamanda bir kabulleniş. unutmak gibi değil; yavaş yavaş ölmek gibi bir şey daha çok...

bezen küçük bir anın nöbeti bir ömür sürer. bizimkisi de öyle bir şeydi. o anın sanrılarını bir ömür çekmeyi kabulleniyorum bu gün. sen sağ ol, iyi ol ama uzak ol. bir daha görme beni...

bu gün seni sevmekten vazgeçtim. aydı dün yaptığım gibi, ve önceki gün ve önceki gün ve önceki gün...

(bkz: kendini kandırmak)
acı çekmemek için bazen zorunludur.
(bkz: vazgeciyorum seni sevmekten)
yeryüzündeki en güzel duygudan bir vefasız yüzünden feragat etme isteğidir. belki sevilen sevmeyi bilmemiştir belki de gerçek sevgiyi hiç hak etmemiştir. sevenin elinde en son kalansa çaresizlik ve ait olduğu kalbe gidemeyen bir tutam gerçek aşktır. bu aitsiz sevdanın ne kendine zarar vermesini ister ne de karşılık alamadığı güzelin canını yakmasına gönlü razı olur aşık ve tek yolu sessizce sevgiyi yüreğinden salıvermekte bulur. sevgi giderken yavaş yavaş aşık kalır mı sanırsınız, o da biraz daha yok olur sevgisiz geçen her gün.
sevmek bazen sevmeye karar vermek sonucunda gerçekleşmez,bazen sarmaşık sarmaşık,yaldır yaldır gelir de engelleyemezsin,böyle durumlarda "sevmekten vazgeçmek" diye birşeyden söz etmek mümkün değldir,nitekim ancak karar verilen birşeyden vazgeçilir,elinde olmadan seven için vazgeçmek değil,olsa olsa sevmekten vazgeçmeye çalışmak vardır.
hayatında gerçekten sevmemiş biri için zor olmayan eylem.
hayatın bitişidir. insan ruhunun tükendiği andır.
insanın kendinden, hayatından ve hayallerinden vazgeçmesidir.
(bkz: vazgeçmeyi sevmek)
bir kac kuyruk acisindan sonra pek cok kisinin tercih ettigi yol. daha basit ve kolaylar secilir, tam olarak sevilmez, daha kolay birakilir.
şimdi bunu özele indirgersek yani birini sevmekten vazgeçmek dersek o mümkün bir olaydır, seversin seversin karşılık alamazsın, herkes kendi yoluna olur, üstü tozla kaplanır hatıraların, gidenin yerine bir başkası gelir ve o şahsı sevmekten vazgeçilir. yok eğer genel olarak sevmekten vazgeçmek diyorsak işte o imkansız birşeydir, insan mutlaka birini sever, birşeyi sever. böyle iki parçada incelenebilir bir olgudur bu.
hayata sırtını dönmektir. kendinden vazgecmektir.
ilk önce kendinden vazgecersin. hayallerini, sevgini deniz´e atip dalgalari ile birlikte gitmesini, kaybolmasini izlersin.
Kötü günümde yanımda olmadığın zaman vazgeçtim. Canın sıkıldığında benimle paylaşmadığında vazgeçtim. Kırılacak veya tedirgin olacak olsam bile, düşüncelerini açıkça söylemediğini anladığım zaman vazgeçtim. Bana yalan söylediğini anladığım, sana güvenemediğim zaman vazgeçtim. Gözlerime baktığında, kalbinle bakmadığını ve bana hala söylemediğin şeyler olduğunu hissettiğimde vazgeçtim. Bana karşı ne çok sırlarının olduğunu anladığımda vazgeçtim. Her sabah uyandığımda baş ucumda duran hayalinin artık olmadığını fark ettiğimde vazgeçtim. Düşüncelerime ve duygularıma değer vermediğini anladığımda vazgeçtim. Sevgi ve şefkatini benden esirgeyip yabancılara sergilediğinde vazgeçtim. Gözlerinde bana ait olan ışığın, yüzündeki tebessümün ve aydınlığın kaybolduğunu gördüğümde vazgeçtim. Sadece kendi mutluluğunu ve geleceğini düşünerek paylaşmayı unuttuğun için vazgeçtim. Bana katlanmaya çalıştığını fark ettiğimde vazgeçtim.Ben aslında, senin benden çoktan vazgeçtiğini anladığımda senden vazgeçtim...
(bkz: vazgecebildiğine göre hiç sevmemiştir)
kotu bir aliskanligi birakmak gibi olamayacagi icin, bagimlilik yapmis kotu bir seyden vazgecmekten cok daha zor bir eylem.

aslina bakarsaniz, bagimlilik yapmis kotu bir seyden vazgecmektir tam olarak. cunku sevmek, sevilenle guzel oldugu kadar, sevilenle kotudur de ayni zamanda, hele ki husranla sonuclandiginda.

sen sevmekten vazgecsen de, o senden vazgecmez, yakani birakmaz. o nedenle bunun asil adi 'sevmekten vazgecmeye calismak'tir. cogu zaman nafile, kimi zaman yerinde bir cabadir.