bugün

(bkz: sevgiliden ayrılmak) hatta daha kötü bile olabilir.
Kafamdan geçirmeye başlarım okuduklarımı.

Takıldığım cümleler üzerine derinlemesine düşünmeye başlarım.
Cok zor begenirim kitapları
Ve eger gercekten begendiysem okumadan son sayfayi yakarım
Boylelikle o kitap sonsuza kadar bitmez benim için.

Ed: cıvık cıvık ergen aşk romanları okuyup harikaydı diyen yazarlar eksiledi. Siz ne anlarsınız lan.
o son cümlenin son noktası en iyi arkadaşla vedalaşma noktasıdır.
Belirsizlik anıdır. Hem böyle güzel bi hikayenin sonunun geldiği ve bi daha ilk defaki gibi okuyamayacagin için hafif bi üzüntü hem de böyle güzel bi hikaye okudugun için duyulan mutluluk.
(bkz: trendeki kız)
eğer okuduğum kitap romansa küfrettim anlardır.
insanı tuhaf duygular kaplar,
aslında bitmez üstünde düşünecek uzun zamanın olur,
o yüzden hemen yeni bir kitaba başlayamazsınız...
bazen ufkunun genişlediğini hissettiğin andır.
önce bir hüzün kaplar içini , sonra başka sevilen bir kitaba başlanır.
Kapağı kapattıktan sonra bir dakika boyunca kitapla bakismak.
Biraz tadını çıkarırım.
Biten kitabın ardından Ağladığım da olur. Gülümsediğim de. Bazen ikisini birden yaptığım da olur.
Sonra döner son bölümü tekrar okurum.
Çok beğenmişsem tekrar okumak için en başa döndüğüm bile olur.
'tekrar ne zaman başlıyim' diye düşünmeye koyulan andır.
kitabı kapatıp, hasiktir ya süperdi napicam şimdi ben en iyisi çay koyayım derim genelde.
Favori dondurmanın bittiği anla kıyaslanası andır.

Hadi dövüştürelim.
ben seviniyorum açıkcası ama eğer üzücü bir sonla bitmiş ise eğer tam tersi oluyor.
kitaba sarılıp tavana bakarak düşünürüm.
Son sayfasına ve son cümlesine uzun uzun bakar düşüncelere dalarım. Amacım sonunu orda bırakmak istememek. ilerisini görmek istiyorum.
Derin bir nefes...
Kapanan kapağın ardından kitabın ön kapağına son bakış...
Gözleri kapatıp olaylar silsilesini bir daha yaşama ve sonucunun verdiği haz.
Ve kitaplığın rafına koyuş.

Hamiş: her güzel şeyin bir sonu vardır.
işte filmin sonunun geldiği andır. Film bitmiştir. Evet.
hic unutmam, ki zaten fazla kitap yalamis yutmus biri değilim.
çok isteyerek aldığım bir kitabı bir akşam vakti iett aracında bitirmistim.
son cümleyi okuduktan sonra kafami kaldirdim, bir şoför kalmış aynadan beni kesiyor. o an hayat bir anlamsizlastı
durağı kaçırmışım amk
ağlayabilir miyim? ama tam ağlamalık....
Şahsen ben üzülürüm.
tam olarak böyle.
edit : başlık bana kalmış.
edit 2: sözlüğe yine fotoğraf yüklenmiyor.