sessiz bir insan olmak

kafanizin içinde milyonlarca düşünce aynı anda carpisarak geçer.

Bazılarına mizacın, kimilerine Bilgi ve hayat tecrübesinin, kimisine ise bıkkınlığın verdiği tavır.
O sessizlikler içinde ne çığlıklar vardır allah bilir.

Kamran inan’ın devlet idaresi isimli kitabında geçen “Gençliğimde dünyayı değiştirmek ideali ile yola çıktım; bir gün bunun beni aştığını, zor olduğunu anladım. Türkiye’yi değiştirmeyi düşündüm; olmadı. Şimdi kendim değişmemeye çalışıyorum.” Sözü hatırıma geldi; bazı sessizlikler de böyledir, yani insan kalabilmek adına...

“Sükût gibi münzevî, çığlık gibi hürsünüz”

ezilmek istiyorum demektir. çünkü sessiz insanları ezerler.