sessiz bir insan olmak

Tercihen susmak eylemini gerçekleştiren, sade, basit, ve ancak idealar dünyasında karışık ve gösterişli bir yaşam süren insandır.

Genelde ikili ilişkileri zayıftır. Cinsiyeti fark etmez, teklifler her zaman karşı cinsten gelir. Eğitim hayatında kimseyle bu tarzda bir birliktelik Yaşamaz. Çünkü ne kadar gereksiz olduğunu, zaman kaybı olduğunu bilir. Aslında genel olarak insanlar ile gündelik konuşmalar yapmaktan da nefret eder. Çünkü bu kendisine hiçbir şey katmadığı gibi karşısındaki insanla da bilgi paylaşımı sağlayamaz.

Kişileri analiz eder. Genellikle 1, en fazla 2 dostu olur. Daha doğrusu kendisine katlanabilen insanlardır bunlar. Bu kişiler de kendisine benzeyen kişidir.

Yalnızlığı tercih eder. Dışarı çıkmak mı evde kalmak mı? Diye sorulsa, "karanlık bir odada yalnız bırakın beni" der. Kendine dönüktür. Bilgileri zorunluluk hissettiği için öğrenmez. Bilgiye olan açlığından dolayı öğrenir.

Bilse de pek bir etki etmez. Sadece kendisini tatmin eder. Çünkü bildiklerini başkaları bilmez genelde. Öğrenim hayatında sadece soru sorulursa konuşur.

Çekingen değildir. Gerektiği yerde gerekli şeyi yapmasını çok iyi bilir. Ancak sessiz kalmayı tercih eder. Bilindiği üzere çekingenlik bir kişilik iken, sessiz olmak bir tercih meselesidir.

insanlar sizi umursamaz. Ne hoş bir rastlantı ki siz de onları umursamazsınız. Sizin umursandığınız tek yer, laboratuvar ortamlarında otopsi incelemesi yaptığınız yerdir. Komiktir ki orda sizi ölüler bile umursamaz, yanınızdaki cahil teknisyen dışında...

Hayatı monoton değildir. Heyecanlıdır. Tek bir kişiye bağlanır. Zaten onunla yaşamını devam ettirir. Neslini devam ettirmenin gereği olarak 2 çocuk yapar genelde. Onlara elinden geldiği sevgiyi verir. Hatta tercihlerini bir kenara itip, onlarla dünyada kimsenin kurmadığı iletişimi kurar. Hayat arkadaşını asla üzmemeyi dener(!)

Sonra emekli olur. Torunlarını sever. Sonra bir gece ansızın, veya tanrı artık nasıl istemişse öyle, buralardan çekip gider. Yine tercihlerinden taviz vermeyip, sessizlik içinde göçüp gider. ideaların dünyasına. Mutlu olacağı aleme.

Bazı insanlar sessiz olan her insana utangaç damgası vurur. Aslında öyle olmayabilir de belki bu onun karakteri? Belki çok konuşmayı, boş konuşmayı sevmiyor? Ülkemizde bazı yargılar o kadar kalıplaşmış ki ne yapsan boş.

Beyine zararlıdır.

bu benim. ciddi anlamda sessizim. bir gün çocukken yapılan yaramazlıkların anlatıldığı bir ortam oldu. bunu ilk kez o ortamda anladım. arkadaş ben nasıl bir insan evladıyım ki yaptığım hiçbir kötülüğü hatırlamıyorum. kimse de hatırlamıyor. neyse iyi bir özelliktir heralde diye geçiştiremeyeceğim. geçiştiremiyorum çünkü çok boktan bir huy bu. ne yaşasam sessiz kalıyorum domuz gibi. üzülsem belli edemiyorum sevinsem belli edemiyorum. lanet olsun sessizliğe! gene içimden bağırıyorum...

Bu tip kişiler, zamanında büyük patlama yapabilecek potansiyele sahip olabilirler.

uzun bir sessizlik verimli bir sesin habercisi.

toplumda bazı kişilerin acıyarak baktığı kişiler. hayır anlamıyorum ki bizim de ağzımız var dilimiz var sanane arkadaş konuşurum konuşmam. oh atarlandım.
teşekkürler sözlük.

iyidir. Ama yeri gelince de bağırcan arkadaş. Yoksa çok hakkını yerler.

Bazı kişiler tarafından madde bağımlısı teşhisi konulması muhtemeldir.

Çok düşünüp az konuşmaktır.

Bazen uygun bir yerde ciglik atip sustuklarinizin o ezici agirligindan kurtulmanizi gerektirir.

Beni anlatmış. Evet her insanla konuşmayı sevmem. Genelde boş konuşur, boş muhabbet eder. Güzel bi arkadaş ortamında iyi laflarım, bazen gereksiz bile konuşurum ama çok nadirdir.

Bilgiye açımdır, kitap ve makale okumayı severim. Bilgi alacağım ortamlarda bulunmak isterim. Okullarda zorla dayatılan şeylerden -ilgimi çekenler hariç- nefret ederim.

Utangaçlık ya da çekingenlik değildir, bu sadece benim tercihimdir. Aynı zamanda iyi bir dinleyiciyimdir. Sevdiğim şeyleri yaparım sevmedikleri mi asla yapmam onun için sevmediğim bir meslekte çalışamam.

Hayatımın geri kalanında napıcam hiçbir fikrim yok ama ne yaparsam yapayım, pişman olucam şeyleri yapmamaya çalışıcam.

Bazıları tamam yalnızlığı seviyor boş konuşmuyor felan filan bunlar hikaye sessiz kalmalarının tek nedeni isteyip de deli gibi eğlenmek isteyipte konuşamamasıdır insanlarla. ister ama mal gibi oturur ve birgün bundan çok pişman olur hayatıni yaşayamadığı için ama ozaman iş işten geçer.

insanlar gizemli insanları her zaman daha çekici buldukları için, sessiz bi Insan olmak beraberinde, daha çok tercih edilen Insan olmayı da getirir. En Iyi arkadasimin en sevdiğim özelliklerinden Sadece birisidir.Keşke onun gibi olsam diye iç geçirdiğim özelliğidir.

kimi zaman burundugum karakterlerden.. kısmen.

tercih ediliyorsa tadından yenmeyecek eylem. ha yok tercih değil de bir çeşit pısma yöntemiyse vaykikivay.

genelde benimdir ancak bir başlarsam konuşmaya bittiniz demektir. haksız durumda bile rahatça kendimi haklı duruma getirebilirim.

(bkz: ben) eskiden daha icine kapanık bir cocuktum levyeyle cıkardilar disari beni.

Beni anlatmiş helal olsun.

iş ortamında devamlı ezilmenize neden olacaktır.

Bazen "karakter değiştirsem mi?" diye insanın aklına gelen huy. Bazen sessiz olmamak gerekiyor. Bazen kıçı kırık bir dedikodu manyağı olmak gerekiyor. Sessizlik yoldaşlarına duyrulur.

Dikkat çekmek için en iyi insan modelidir.
(bkz: sükutun çığlığı)

Olmak istemediğim bir insan tipidir. Ama öyleyim ne yazık ki. Sanki dediklerim şeyler ile alay edicekler yada beğenmiyecekler diye düşünüyorum. ve sonuç : sessiz bir insan.

iğrenç bir şeydir. Konuşmak istersin milletin umrunda olmadığını farkedersin daha çok içine kapanırsın. Sessizsen ezilirsin. Her türlü pisliğe ismin bulaştırılır. Sessiz insanların sevildiği tek yer mahkemeler ve ilkokuldur.

Sadece gerektiği kadar, az ve öz konuşma taraftarıdır. Benimdir ayrıca.