bugün

Zamanında çok konuştuk bir şey değişmedi. Şimdi susalım bakalım neler olacak.
Zor bir durum.Çocukluğumdan beri sessiz biriyim. Ailemle bile pek konuşmam. Başıma bela açmadım pek bu sebeple. He iyi bişey mi? Hayır. Dışlanıyorsunuz genelde. Sıkıcı buluyorlar seni.

Genelde kafamda bir aktivite oluşturuyorum ve bundan dolayı içim kıpır kıpır oluyor. Farklı birşey yapma heyecanı oluyor çünkü. Ama çoğu zaman bunu gerçekleştirmiyorum. Kapanıyorum odama. internete baglanıyorum.

Zor iş hocam. Psikoloğa da gittim ama değişen birşey yok. Muhtemelen olmayacakta.
hayatta kalmanin geregidir.
Çoğu kişi tarafından böyle tanınırım.
en tehlikeli olan insan kesimidir. konuşan insanın nasıl olduğunu ne yapacağını tahmin edersin ancak sessiz insanın ne yapacağı belli olmaz.
Çok düşünen az konuşur falan denilerek sessiz olmayı yuceltiyorlar. Ben sessiz biri değilim aksine sıkıcı buluyorum.
en cool olanı sanırım.
Valla korkun derim. Sessizliğine Kocaman bir sebebi vardır. Size patlarsa ortalığın mına kor!
Dışarıda gözüken "Ezik, özgüven eksikliği, zekasız." gibi yakıştırmaları yapanların hiçbir zaman olamayacağı kitledir. Emin olun bugüne kadar gördüğüm sessiz insanlar hep ilgimi çekti ve yakınlaştım. Ne kadar keskin gözlemleri var, ne kadar söyleyecek şeyleri var o zaman gördüm. Çoğunun kendilerinde değilde çevrelerinde sorun olduğunu gördüm. Çoğununda o güvensizliğini kıramadım. Bunlar beni sessizleştirdi. Pişman değilim. Hayat yalnız daha güzel.
Her boku biliyormuş gibi konuşmaktan, çok konuşmanın öz güven belırtisi olduğunu sanan mallardan değilim . sessiz olmak iyidir.
Dinlemeyi konuşmaya tercih etmenin sonucu. Özellikle Yaş ilerledikçe kimi zaman anlaşılmamaktan kimi zaman da konuşmaya üşenmekten kaynaklanan sessizlik hali.
hayalet sanılmanıza yol açabilir.

-aa sen burada mıydın?

gibi tuhaf tepkiler alınabilir. burada olmamı anlaman için gözlerini kullanman yeterli, kulaklara pek ihtiyaç yok.
sanılanın aksine kişiyi her zaman göründüğünden daha güçlü gösterdiğini düşünürüm.

potansiyelini tahmin etmek güçtür.
Benim gibi ne çok insan varmış dedirtti bu başlık.aslında sessiz değilim sen beni bir de sevdiğim insanların yanında gör.
hep itham edildiğimdir.Keyfimizden böyleyiz sanki.Kimisi içten pazarlıklı der kimisi büyük düşüncelerin adamı kimisi efendi der.Yok aq hiçbirisi.Ben öyleyim.Yani var sebebleri ama öyle sinsi planlar yapmıyorum yada büyük düşünceler geçmiyor aklımdan.Efendilikle hiç alakası yok zaten.Sanki konuşan her adam terbiyesiz de susan efendi mi oluyor ne alaka aq?
Ha çekingenlik zamanında terslenme filan olabilir.
görsel
Evrensel bir nimet olan sessizlikten zevk alabilenler, dünyanın en mutlu kişileridirler.
Charlie Chaplin
sessiz insan yoktur. o insanın frekansı etrafındaki insanların frekansı ile karışır ve kaybolur. duyulmaz bilinmez öğrenilmez anlaşılmaz maalesef.
sesi çıkar ama siz maalesef bunu asla bilemezsiniz.
Sizi anlayanın tek bir kelime ile dahi anlayacağını farkedip, anlamayanın anlamak istemeyenin ise üç gün konuşsanız anlamayacağını bunun için kendinizi yormamanız gerektiğini öğrenirsiniz önce. Işte bunları farkettikten sonra hayata, insanlara karşı tavrınız...
eskiden öyleydim, süt dökmüş kedi gibi. baktım bu bir işe yaramıyor ben de çene ishali oldum. üniversite çok bozdu beni çok.
Patladığı zaman çok sıkıntıdır.
Yok sanılan insandır. Sessizlerin kalbi var arkadaşlar, ruhu var. Onlar da üzülüyor, kırılıyor, parçalanıyor. Sadece yansıtmıyor.
insanları daha iyi tanıma yöntemi net.
eğer dolu konuşuyorsan konuş cevherini görsünler ama eğer boş konuşacaksan sus da cevher var sansınlar...
Etrafını daha iyi dinleyebilmeni sağlar.
iyi dinlersen iyi anlarsın.
iyi anlarsan iyi yaşarsın.
iyi yaşarsan ölünce iyi anılırsın.