bugün

Avrupa 'da derebeylik yönetiminde toprağa baglı olan köylülere verilen isim.
derebeylik (feodalite, feodalizm) sisteminde kullanılan kişilere verilen addır. bu insanların kölelerden farkı evlenebilme hakkına sahip olmaları ve çalıştıkları toprak işlerin elde edilen gelirden küçük oranda pay almaları.
edit; yazım yanlışı düzeltilmiştir.
avrupa'da derebeylik sisteminde kullanılan, köyde oturan, kendilerine ait toprakları olan köylülerdir. isterlerse lordlarının topraklarını da ekip biçebilirlerdi. istedikleri ürünleri üretebilirler, ancak sahip oldukları toprakları terk edemezlerdi, seyahat özgürlükleri çok kısıtlı yani. ancak bu durum serfleri köle yapmaz, çünkü köleler kendi vücutlarının bile mülkiyet hakkına sahip değillerdir. 10. yüzyılda serflik en yüksek noktasına ulaşmıştır. kapalı köylülüğün devamlılığı, pazar için üretim yapılmaması kapitalizm için büyük engeldi. 12. yüzyıla doğru yok olmaya başlamıştır serflik.
10.-15. yüzyıllar arasında feodal dönemin kısıtlı olmayan köle statüsündeki kişilerdir.
komünist parti manifestosunun başında geçen, isyan etmeye ve komünist olmaya çağrılan unsurlardan biri.
bir nev'i toprak ağalığı sisteminde çalışan ırgatın avrupa tarihindeki adıdır. serflikte, serf adı verilen çalışan toprak sahibi adına çalışır. rusya' da 1861 yılında kaldırılmıştır.
ilkel çağlarda hüküm süren, katı köleci anlayışın, varyant atlamış görüntüsüdür. antik yunan ve roma'daki gibi; evlenemeyen ve miras bırakamayan, "yürüyen makina" kıvamındaki bu insanlar, hıristiyanlığın ve hukukuk gelişme göstermesi sonucu, farklı bir kimlik kazanmışlardır. artık bir süzeren komutasında, bağlı bulundukları malikane dışından da evlenebilme yetisine hazi olmalarının yanısıra; miras da bırakabiliyorlardı.