bugün

intihar etmek için herhangi bir neden bulamamam.
(bkz: Kendini askerlige elverissiz hale getirmek) eyleminin suç olması.
(bkz: göt korkusu)

Birde öteki tarafta suriyelilerin olmadığının garantisini hiç bir şekilde alamıyorum.
ilkel beynin dürtüleri alıkoyar insanı (hayatı idame ettirme isteği).
Koca bir hiç.

Beni yaşamaktan da alıkoyan, ölmekten de alıkoyan bir hiçlik. Hayal kurmaktan, sevmekten dr alıkoyan bir hiçlik.

Öyle bir hiçlik ki beni gün geçtikçe hayalete çeviriyor.Yaşamak için bir amaç bırakmıyor. istek bırakmıyor. Her şeye nefretle dolduruyor. nefret etmekten de nefret ediyorum. Hatta belki ölmekten de nefret ediyorumdur.

Ciğerlerime hava gitmiyor sanki. Binlerce parçaya ayriliyor göğüs kafesim. Ya da koca bir taş parçasi varmış gibi. Her nefesim acı veriyor. Yoruluyorum, dayanamıyorum hatta belki de.Tüm bunlara rağmen ölemiyorum da ama. Yaşanmaz hale getirecek kadar az mutluluk ama hayatta birakacak kadarda nefes veriyor bana..
Filmin sonunu merak ediyor olmam.
Başladığım işi yarıda bırakmayı sevmem.
Hayat sürprizlerle doludur. Önüne bak daima, ardına değil.
(bkz: bir deli)
geride kalanları üzmek istememek .
annem,babam, babaannem, dedem nasıl üzülürler hiç bir derdim hiç bir sıkıntım onları o kadar üzmeme bedel olamaz.Onlarada intihar ettirmiş olurum otomotikmen bu saydıklarımın hepsini aynı anda kaybetmiş olsam bile ki bu benim dünyamın yıkılması demek imanım buna müsade etmez.
Geçen sene bu zamanlardı,bir bacağım boşlukta aşağı bakarken diğer bacağım hayata tutunur şekildeydi. Bir tarafım isyan etmişken her şeye diğer tarafım içeriye çekiyordu sanki. Kılçıksız duygularla yaşadım her daim,tereddütsüz yaptım her şeyi ucuna mantık değil her zaman sevgi koydum oltamın. zarar görsem dahi arada mutlu ettiğim insanları yara bandı olarak görüyordum belki de.
geçen sene bu zamanlar işte en dibim,beşiktaş dedim daha şampiyon olucaz bir sürü deplasman var önümüzde 1 pankart yapılırdı ismime köşede dururdu. ama onları üzmek hakkım mı? zaten zulüm olmuş her şey bir de ben mi vurayım dostlarıma?
geçen sene bu zamanlar ailem dedim,annem bitirir kendini bir anda biter belkide beraber girerdik o mezara. istemem daha torun sevecek. daha sıkı sarıldım,kafamı kaldırdım çok şükür ki her şeyi de doğrusuyla görmeyi başardım. inatla yaşadım inatla mutlu oldum o günden sonra.
yaşama içgüdüsü ve bu içgüdüyü dahi bastıracak kadar beynimin işlevini bozmaması. henüz tabi
Hala bir umudumun olması insanların iyileşebileceğine olan inancım ki toplum, toplumumuz bu durumu ne kadar zorlaştırsa da.
mazlum coğrafyalarda acı çektirdikleri çocukların sırtından refah içerisinde yaşayan bazı milletlerden boğazlarındaki haram lokmayı kanla kusturmadan, bizlere yaşattıkları korkuları misliyle onlara yaşatmadan ölmek yok.
ölümden sonraki yaşamın olup olmadığı ya da nasıl olduğu hakkında kesin bilgi olmayışı.

her nefes alındığında gelen lan her şeye rağmen yaşamak kötü değil o kadar aslında hissi.
alikoymaktan çok intihar etmek kişiliğime ters ecelimle ölmek daha iyi kendimi kurbanlık gibi hissetmektense kendi yasantimla ölmek daha mantıklı.
Yaşamak güzel olanıydı, yağmur damlasının yüzünü ıslatması , güneşin tenini yakması, karda üşümek , yeni filizlenmiş çiçeğin kokusu...Yaşamak zor değildi insan keyif almak istiyorsa delice ölüme direnmeliydi.
ölüp ne yapacam amk? sorusu.
Umut. 3, 4 yıl sonrayı hayal ederek kendimi avutmak belkide kandırmak, ileride her şeyin güzel olabileceğine kendimi inandırmak, hayatın her zaman bilinmez bir tünel gibi olması. bir ihtimal tünelin sonunda o ışığı görebilmek için bu karanlık tünelde halen devam etmek.
Ailem, inancım ve az da olsa hayallerim.
Bir umuttur yaşamak. *
bir gün illa ölcez. aceleye gerek yok.
Bu hayatın bir okul olduğunu bilmek. Tüm dersleri verip mezun olmak mesele. intihar, kaytarmaktır. Paramhansa yogananda.
Korku.

Edit
Bilmediğim bir hiçliği her gün yaşadığım bir hayata tercih etmenin anlamsızlığı.
Bir de matematik.