sabah oldu hüzünlendim ben yine

biyolojik saati bozulmuş bünyelerin sözü. nşa insanlar akşam olunca hüzünlenir ama, garip.

vaktim gelir, başlar hoca birazdan.. yok lan daha çok varda..
açarım penceremi,
dönerim gökyüzüne, sorarım..!

bu bedeli ödetene, günahımı sorarım, onunla geçirdiğim her güne şükrettiğim makama sorarım!
neden sıfırım?
neden köpekten bir tasmam eksik, neden bu acı?

cevabımı aldığım gün susacağım. belki de yaşayan ölü olduğuma emin olduğum gün olacak!
yüzüne bakıp da diyemediğim iki söz mezarıma çivilenecek!
pişmanlıklar denizinin biletsiz yolcusu nalan'ıma diyemediklerimi demiş yusuf hayaloğlu..
benim içimde kaldı be üstad, sen göçüp gittin ya..

yetmez!
okuyan da bilemez, yaşatan da bilemez..
beni bilen bilir, bilmeyen kendi bilir tarzı konuşan klişe timi hiç bilemez..!
dostlarım bilemez, dinler.. konuşur, yardım eder ama tarifi olmayan acılarımı bir ben bilirim, bir de allah bilir.. onun için yalvarıyorum ya..

olmaz!
bu bizee yakışmaz.. kalbim uslu durmaz.. bi çılgınlık yapaar..

neyse ben yavşamaya başladım gidiyorum, diyeceklerim bitmedi!