relatos salvajes

Ülkemiz sinemalarında "Asabiyim Ben" adıyla oynayan Arjantin yapımı film. 2014 Oscar ödüllerinde "En iyi Yabancı Film" kategorisinde güçlü adaylardan biriydi. Aslında birbirinden bağımsız, irili ufaklı altı tane komik, şiddetli ve manidar hikaye anlatıyor film. Açılışta yer alan ve filmin en kısa hikayesi olan "Pasternak", bir uçak dolusu yolcunun aslında hepsinin tanıdığı biri tarafından bir plan dahilinde aynı uçağa konulduklarını keşfetmesini anlatıyor. Sonraki hikaye genç bir garson kızın çalıştığı restorana gelen adamı tanımasıyla başlıyor. Bu adam genç kızın geçmişinde derin yaralar açmış bir adamdır. Diğer hikaye ise filmin en klişe hikayesi. Otoyolda birbirlerini sollayan iki adamın siniri onları ölümcül bir şiddet patlamasına götürür. Filmin en güzel hikayesi olan "Bombacı" da ise şehrin araç çekicileri ve park cezası kesen trafik polislerinin temsilindeki "soygun" sistemine başkaldıran bir mühendisin yaşadıklarını izliyoruz. Usta aktör Ricardo Darin'in başrolde olduğu bu bölümün konusu Türk izleyicilere de hiç yabancı gelmeyecektir. Filmin bir diğer güçlü hikayesi bir vur-kaç kazasına sebep olan zengin bir çocuğun ailesinin adaleti parayla satın alma sürecini anlatıyor. Ancak insanların açgözlülüğü ve sürpriz bir gelişme bütün planları altüst edecektir. Filmin son ve en uzun hikayesi ise başlı başına film sanki. Bir gelin müstakbel eşi tarafından aldatıldığını düğün sırasında öğrenir. Ve bu son derece neşeli başlayan düğün herkesin gözü önünde şiddetli ve kanlı bir hesaplaşmaya dönüşür.

Aslında bu sonuncusu filmin bütün hikayelerinin temalarını tek bir hikayede buluşturuyor sanki. Sevgi, ihanet, hayal kırıklığı, öfke, adalet arayışı, haksızlık, iyilik, kötülük, hepsi var... Belki otoyolda ve restoranda geçen hikayeler diğerlerinin arkasında kalıyor ama genel olarak şirazesinden çıkmaya başlayan bir toplumun profilini çıkarıyor bize film. Bu şiddet en başta yönetimden geliyor topluma tabii ki dünyanın her yerinde olduğu gibi. Olması gerektiği hızda ve şekilde sağlanamayan adalet, yozlaşmayla elde edilmiş zenginlikle küçük insanları ezenler ve kendi vatandaşını soymaya odaklanmış bir kamu yönetimi... Bunlar bir şekilde gündelik hayatın akışında insanların planlarını, mutluluklarını bozabileceği gibi, karanlık yönlerinin de uyanmasını, harekete geçmesini tetikleyebilmekte.

Arjantinli yönetmen Damian Szifron filminin her karesine hakim bir yönetim sergileyip çok şık ve ritmi yüksek bir film çıkarmış ortaya. Şahane müziklerin eşlik ettiği filmde özellikle "Bombacı" adlı bölümün başrolünde olan, sırf arabası çekildiği için hayatı kararan Simon'u canlandıran Ricardo Darin ve son hikayede kendi düğününde çıldıran gelin Romina'yı oynayan Erica Rivas filmde ayrı bir parlıyorlar. (Burak Göral, Sözcü)

Yönetmen: Damian Szifron
Oyuncular: Ricardo Rivas, Erica Rivas, Maria Marull,Dario Grandinetti,Rita Cortese
122 dakika

ilgilenenler filmin bir eleştirisini buradan okuyabilirler: http://sinemahzen.com/relatos-salvajes/

''ben böyle vurdulu kırdılı uçan adamlı filan film seğretmem , bana böyle sürükleyici psikolojik film olsun '' diyenler için birebir diyebileceğim film.

benimde hoşuma gitti. sürükleyici enazından. 2 dakika sonra ne olacağını merak ediyorsun.
psikolojik bir film. ego intikam hırs sinir içerir. öfkeyle kalktığımız zaman nasıl zararla oturduğumuzu vurgulamışlar.
hatta keskin sirke küpüne zarar atasözüde vurgulanmış. yani dikkat etmek lazım diyorum başkada bir şey demiyorum. benim yolamam okadar hadi bana eyvallah.

not : izlemeye değer.

güzel intikam senaryoları var hatta anlık sinirle alınan intikamın yıkıcı olabileceğini fakat planlandığı zaman mükemmel olduğunu bize gösterdeği. (ufaktan da bir mühendise asla bulaşma diyen) film.

kesinlikle izlenmesi gerek.

6 bağımsız hikayeden oluşan hiç bitmesini istemeyeceğim bir film olmuş adeta. müziği de güzel lan ayrıca. amerikan filmlerinden sıkıldıysanız bu orijinal filmi mutlaka izleyin.

başındaki hikayeden anlam çıkaramadığım film.

Intikam seven bunyeleri orgazmik zevklere kosturacak bir film. Ilk hikaye efsanedir. Hangimizin aklina gelmedi ki boyle bir sey yapmak?

Yine ispanya yapımı yine muhteşem bir film. Olum çıtayı bu kadar yükseltmeyin sonra film beğenmiyoruz.

öfkeyle kalkan zararla oturur. filmin özeti bu.

kesinlikle izlenmesi gereken bir film.

6 tane meraklandırıcı, geren, şaşırtan hikayeden oluşan yarım saat önce izlediğim psikolojik bir film. Şu an oturup tekrar izleyesim var.

6 farklı hikayeyi, ortak noktada ve tek filmde buluşturan bir arjantin yapımı. her hikaye ve sonunda film bitince insanda bir daha izleme, hatta "keşke bitmeseydi" duyguları uyandırır. özellikle ilk 4 hikaye son 2ye göre daha harikadır ama bu demek değil ki son 2 hikayede güzel değildir.

tavsiye edilesi.

Ne güzel filmdi la. Keşk bitmeseydi..
Son zamanlar izledigim en zevkli filmlerdendi.
Benzeri filmler var mi acaba?

çok haklı bir film. izledikten sonra yaşama hevesini kalmıyor insanda. ama sonrasında bir çılgınlık yapıp inside out'u izlerseniz tekrar normale dönüyorsunuz.

Bu akşam tekrar izleyeceğim film. O kadar keyifli bi film ki izlerken tüketmek için çerez ve içecek aldım, eve gidiyorum.

Bi tek son filmi beğenmedim. Dinamit en iyisiydi.

2014 arjantin/ispanya ortak yapımı 122 dakikalık, 6 bağımsız kısa hikayeden oluşan öfke üzerine yapılmış damien szifron filmi. Oscar adaylığı ve 44 ödülü bulunuyor, kadrosunda arjantinin en ünlü oyuncusu ricardo darin de yer alıyor. imdb notu 8.1 görsel

Kesinlikle izlenmesi gereken yapımlardan biri, favorim "dinamit" ve "fare zehri"
Arjantin sinemasını seviyorum.

Müzikleri ve özellikle son parttaki romina karakteri ile akılda kalan,intikam temasını çok gerçekçi şekilde ele alan altı kısa filmden oluşan Harika bir film.

Favori sahnem köprü sahnesi ve düğün gecesi.yol vermeme sahnesine çok güldüm.sevmediği tüm kişileri aynı uçağa bindirip uçağın düştüğü sahnede efsaneydi.

(bkz: Arjantin sineması)

görsel

6 kısa hikayeden oluşan psikolojik gerilim filmi. Tam bir dizi tadındaydı. Her hikaye ayrı bir duyguyu ve konuyu ele almıştı. Öfke, kin, nefret, hırs, intikam, pişmanlık. Kimi hikayede de tüm bunlar bir aradaydı.

iyiydi hoştu izlenilesiydi. Karakterlerin ruh hallerinin yoğunluğu iyi yansıtılmıştı kısa sürelerine rağmen.
Aralarından ayrım yapamam ama "Fare zehri" bölümü replikleri ile bir tık önde benim için.