bugün

müziğin gerçek anlamda ruhunuza işlediğini hissettiren meditasyondur. pink floyd şarkılarını orta seste açar ve yatağa uzanır tavana bakar, beklersiniz. o esnada kafanızda hiç bir dünyevi sıkıntı yoktur, damarlarınız uyuşur, kanınız yavaşlar, alır götürür sizi ve ruhsal hazza varırsınız. bu hissi tarif etmekte zorlanıyorum, aynı meditasyonu yapanlar beni anlayacaktır.

benim izlediğim sıra:

(bkz: high hopes)
(bkz: marooned)
(bkz: wish you were here)
(bkz: hey you)
(bkz: keep talking)
(bkz: one of these days)
(bkz: learning to fly)
(bkz: comfortably numb)
(bkz: time)
(bkz: serdar ortaç another brick in the wall)
bu meditasyondan fayda göremeyenlere slayer meditasyonunu aynı şekilde uygulayarak bir saat içinde sinirlerinin cımbızla çekilmiş hale getirmenin garantisini veririm. yani fayda göremiyorsanız çarenizin kalmadığı türlerden değildir.