bugün

parası olanların olmayanlara göre çok daha kaygılı bir yaşam sürdüklerini belirten söz.
doğru bir söylemdir.
-adidas mı alsam nike mı?
(bkz: züğürt tesellisi)
(bkz: ben kendimden biliyorum bunu)
(bkz: beni tanıdılar sen kaç)
- ultra zengin olduğumu göstermek için gotümü 100 liralık banknotla sildim. ama nerden bilebilirdim ki, o para önce bir tamirci çırağının haftalığı olmuş, kapkaçcının biri o parayı veletten çalıp annesine vermiş. annesi de iğrenç bi alışkanlıkla parayı alıp memelerinin arasına sıkıştırmış. sonra gidip parayla balıkçıdan 6 kilo hamsi almış. balıkçı yıllardır yıkanmamış elleriyle parayı alıp sakallı suratına sürmüş. akşama bi rus karı çağırırım diye de içinden geçirmiş. geçirmekle de kalmamış, iş bitiminde ücretini isteyen karıya 'gel al burdan, taşşaklarımın arasından' demiş ve dediğini de yapmış. bir de öyle elletmiş işte küçük hesapların adamı pis balıkçı. sonra karı da parayı bizim bankaya yatırmış ve paranın yolculuğu benim tuvalette bitmiş! doktorun dediğine göre, gotten acayip enfeksiyonlar kapmışım... ulan paran mı var derdin var ya!
paran varsa derdin vardır ama paranın çok olmasından dolayı dertleri de parayla halledebilirsin. dolayısıyla yanlış bir önermedir.
(bkz: harcanmamis para sikinti yapar)
para var huzur var diyemeyenlerin söylemi.
bu önerme doğru olsaydı zenginler paradan vazgeçerdi herhalde. vazgeçmeyi bırakalım, servetine servet katma peşinde oldukları daha doğrudur. paraya sormuşlar nereye gidiyorsun? öbür banknotların yanına demiş.
(bkz: param yok ama huzurlu da değilim)
o parayı kazanmak uğruna haysiyetini, şerefini, namusunu satanların para çoğalınca hep bir ağızdan söyledikleri söz.