bugün

çocukluktan kalma anılar ve izler olur unuttuğun babayla ilgili sizi bırakıp giderken siz onun sevgisine muhtaçsınız ya da varlığına onun ya biricik kızı ya da aslan oğlusunuzdur, ama bunlar gitmesini engellemez ve gider. zaman geçer bütün yaralar sarılır ve hayat sizi olgunlaştırır büyürsünüz, büyürken içinizdeki özlem, nefrette büyür ama o nefretin arkasında koca bir gözyaşı ya da sevgi kırıntıları vardır. ve bir mutluluk anında babanız onbeş yıl sonra çıkar gelir. karartığı dünyanıza, aydınlık olmak için ellerini uzatır.
(bkz: sapkadan babam çıktı)
hic gelmiyen versiyonundan daha iyidir.
şimdi git on beş yıl önce gel...

attila ilhan
(bkz: on beş yıl sonra gelen edit)