bugün

uzun zamandır yenmeyen güzel bir yemeğin akla düşmesiyle ağızdan çıkan hasret kokulu gurme cümlesi.
(bkz: şiş kebap)
(bkz: tereyağlı iskender)
(bkz: portakallı pekin ördeği)
işleri kesat giden genelev çalışanlarının muhabbet esnasında iç geçirerek söyledikleri söz.
(bkz: içli köfte)
(bkz: jessica alba)

pardon o yengemiz oluyordu.
evden uzaktaki üniversite öğrencisinin, gecenin bir vakti midesi guruldayarak ve ev yemeklerini hatırlayarak dudaklarından dökülendir. gurbete giden herkes için aslında durum ve söz aynıdır.