bugün

hali hazırda olmayan ama olmasını istediğimiz,olsun diye can attığımız, eksikliğini hissettiğimiz her türlü şey...

bir chiple ingilizceyi anadilin gibi konuşmak mesela...
çok sıkılınca yanı başında biten bir dost, ama bir anda.....
ışınlanmayı icad edecek dahinin artık anasının karnından soğmuş olması...
patronun kendi kendine her dönem zam yapması ama hesap makinesine mahkum olmadan...
beynimize entegre bir arama çubuğu mesela... zira unutmak kötü
monotonluğun kırılgan bişey olması cam gibi yani ...bir anda kırıla bilmesi
mikroplarla anlaşma yapa bilmek en olmadık zamanda hasta olmayı engellemek... tatilde örneğin...
zamanı geri sara bilmek... ya da ''o an'a '' gerçekten döne bilmek... bir kez en azından. bu da bişey...
savaşaları gerçekten durduracak bir formül... çıkarları olanları umursamadan...

ya da daha basitleri bir çikolata mesela... tam da şimdi...

olsa yani bu tip şeyler... ne iyi olurdu...
hayır kesinlikle iyi olmazdı. çünkü iş editor kullanip cm oynamaya benzerdi ve nihayetinde yaşamak kabak tadı verirdi. mutluluk azgınlıgından ahali bir birine girerdi ve dünyada ki yaşam biterdi. şüphe yok ki atom bombasından daha beter bir silah varsa o da huzur azgını insanlardır.

20 yuzyilin sonu 21. yuzyılın başlangıcının neden post moderen çağ oldugunu zannediyorsunuz? ben size söyleyeyim çünkü 945 agustos ayından itibaren klasik anlamda savas ortadan kalkmış ve atom bombası vesaire sayesinde savas yapmak ciddi manada dünyanın sonu anlamına gelmiştir.

sizin anlayacağınız olsa ne iyi olurdu demek safdilliktir, gerçi olmadiği vakit doldur bakalım lambo ustacım diyoruz ama ne yapalim hayat bu. önün rampa arkan rampa, geçti ömür sampanyalarla.
her okunan e-postaya kendiliğinden okundu postası gelse, ayar yapmadan... bizde merak etmesek... ne iyi olur...