bugün

insanın üstüne bir sebepten yapışmış olan öz güven eksikliğinden dolayı, reddedilme korkusundan dolayı, eğer olur da reddedilirsen o kişi ile bir daha konuşamama korkusunda dolayı, kıskançlığın yüzünden onu sıkmaktan korktuğundan dolayı, dolayıda dolayı. Yalnızlık güzel, yalnızlık cici.
Unutamadığım biri olduğu için. sevmediğim biri ile birlikte olmak saçma geldiği için. kimsenin boşa vaktini çalmamam gerektiği için.

Ve en önemlisi de ne biliyor musun başkalarında onu aradığımı fark ettiğim için yok..
Cunku kendimi siklemiyorum. Kendimi siklemedigim icinde kimse beni sikleyip sevgilim olmuyor.
Açık oylamıyor, açık oylasa anında basıcam nikahı.
çünkü sevmiyom ya. Sevgiliyi sevmiyom. Almadım ben de.
Çünkü ben bir aseksüelim.
Çünkü gerçekçi bir insanım ve insanlardan ışık hızı ile soğuyabiliyorum. Uzaklaştığım hissine kapıldığım an ile bitirmeyi kafaya koyduğum an birdir ve ondan sonrası ızdırap. Bardağın dibinde kalan su'ya odaklanamam, "4 yıl geçti bak yapma" demem "ya ömrünün geri kalını?" Derim. Sevgili olunca o'nun himayesine giremem, himayeme almayı da sevmem ama ikisinden biri oluyor hep, çok sıkıcı. Ruh hastasıyım sonuç olarak.
Ve aslında bunların hiçbiri sizi ilgilendirmiyor, biliyorum. iyi geceler.
Bluetooth kulaklık gibi oluyorsun sadece bir cihaza bağlanabiliyorsun. Oysa ben router olmak istiyorum.
az önce bir muhabbete dahil oldum, bırak sevgiliyi bir anda tüm kadınlardan soğudum amına koyim.
Aramıyorum. Zaten geçimsiz herifin tekiyim ben, mühendislik nasıl bitecek diye her gün kara düşünüyorum bir de sevgili mi, teşekkürler.
"çünkü demiseksüelim" şeklinde cevaplandırılabilecek bir soru cümlesi.
Çünkü kimse beni istemiyor.
Çünkü sevgim yok.
Kimseyi sevemeyecekmişim gibi hissediyorum. Kimseyi oyalayıp zaman kaybettirmek istemiyorum.

Aidiyet duygusu yok. Kendimi kimseye ya da hiç bir yere ait hissetmiyorum. Burası benim yerim, burada mutlu olurum diyemiyorum.
Kimsede o sıcaklığı, huzuru ve sevgiyi hissedemiyorum.

insan bir kere sevilmeyince gerisi hep yalnızlık.
değer verip önemsiyorum çünkü. endişeleniyorum mesela, yakın hissettiğim insan için. iyi olsun, mutlu olsun diye çabalıyorum ya. ondan yok işte.

olmaması, olası mutsuzlukları engellemek için yegane yol değil mi?
rahat uyuyor insan, uyuyabiliyor kimseye bir şey hissetmediğinde en azından.
Çünkü istemiyorum. Ben istemiyorum.. ben öyle şeye gelemem sözlük kardeş.
Tercih meselesi.
Bir kadına huzur ve sevgi vererek neden iyilik yapayım .
Çünkü biriyle sevgili olmak için sevgili olmuyorum herkese yavşamıyoruz en doğrusunu en sevenini en çok sevip bizim için en iyisini düşünecek birini bekliyoruz dış görünüşüne önem vermeyip iç güzelliğinin peşine düştüğümüz karşındakini cinsel obje olarak görmeyecek birini bekledigimiz için olmaya bilir.gaza geldim bi an.
Çünkü bu çağın ilişkileri bana göre degil..ilişkiler hep vıcık vıcık.keşke rönesans döneminde yaşamiş olsaydim..
uğrasacak kadar vaktim yok.
sonra maddi durumum yok.
tipde yok.
Neden herkesin sevgilisi olmak zorunda demek istiyorum artık. Evet bir şeyler paylaşmak için birisiyle birlikte olunabilir, bu anlaşılacak bir şeydir. Ama sırf popüler kültürün dayatmasıyla veya keyfi olarak sevgili yapmak ve koldan kola atlayıp ortamlarda; yaa bununla da çıkmıştım şöyle böyle bir insan diye konuşmayı da anlamıyorum. Bunu anlamıyorum bir türlü ve eğer anlatabilecek olan varsa buyursun konuşsun.
Denk gelmedi diyelim baska bi açıklaması yok.
Oncelikle beni begeneni ben begenmem benim begendigimse beni begenmez. Sonra dışarı çıkmıyoruk internetten tanıştığım kızlar da ya benim gibi manyak oluyor ya da en ufak işine gelmeyen durumda kestirip atıyor ben de artık çabalamıyorum. Böyle giderse ya aids olacam ua da yalnızlıktan Çıldıracam belki de ikisi de başıma geldi.
Çünkü bulduğum insanlar genelde bir şey yapıp beni kendilerinden soğutuyorlar.
Sevgili mi? Sağol canım ya kahvaltı yaptım da geldim ben.

Ben nikah masasına oturarak süreci hızlandırıp direkt mevzuya gidilmesi gerektiği taraftarıyım şahsen. Risk gibi görünse de ben risk severim zaten. Risk benim işimin dolayısıyla hayatımın bir kısmının parçası.