muz alırken dikkat edilecek hususlar

dibini koklamak.

ya anamur muzu ya da çikita alın, ya da almayın.

muz biraz yeşil olmalı evde uzun süre beklediği zaman bozulmaması için bu gerekli.

Lekesiz olması lazım çok pişmiş oluyor lekeliler.

koyu renkliler tercih edilmelidir. zira daha faydalıdır. hem de daha leziz.

kendinden geçmemiş diri durmalı, ağıza girdiği zaman doldurmalı, birde yerli olmalı. yerli malı yurdum malı herkes onu kullanmalı.

bimden alın geçin ciddiyim pazar manav hiçbirinde o lezzeti alamadım.

hıyar almamak. ben çok dikkat ederim.

acıdığı yerde bırakın.

(bkz: serbest çağrışım)

(bkz: hilal cebeci nin muzu).

muzun ana vatanı çindir orada bulunmuş biri olarak açıklayım;

muz satıcılarında muz kartelaları bulunur muzun iyisini gösterir, şöyleydi:

muz yeşilse ham, tam olmamış demektir. bu renk giderek sarıya döner, sarıya döndükçe daha da iyi olur, tamamen sarardıktan sonra üzerinde siyah noktalar çıkmaya başlar, bir süre sonra hep kararır, muzun en iyisi ise tamamen sararmış ve üzerinde bir iki tane siyah nokta bulunandır, siyah nokta sayısı çogalmıssa muz fazla olmuş demektir, bir iki yerinde küçük kararmışlık varsa ve muz sarı ise en iyisi odur.

not: çinde 1 milyona 1-2 kilo muz alınabiliyordu.

Sarı ve hafif yumuşak olsun.

rengi koyu sarı olmamalıdır daha çok yeşilimsi sarımsı olanlar tercih edilmelidir.

sapının dahi sarı olması lazım, ama kararmaya da başlamamış olmalı. ortası odur.

portakal alırken dikkat edilecek hususlar gibidir. mesela portakal alırken portakalın turuncu olup olmadığını kontrol ederiz, muz alırken de sarı olup olmadığını kontrol edebiliriz, mavi bir muzu kimse yemez sanırım.

sap sarı olanları yerine hafif yeşile çalanları ilaç görmemiş doğal muzlardır. en dikkat edilecek husus budur.

sorun bakalım kemalistler hangi boydan seviyormuş, ona göre alın.

sonra aldığınız muz kemalistleri tatmin etmeyebilir, belki de onlara fazla gelebilir. acıdan kıvranmasın zavallılar.

muz mu diye bi yoklayin yéter.