mesnevi ikinci cilt 2131 2140

2131. Ahdi gevşek, zayıf ve bozuk... sözü büyük, vefası artık.
2132. Ant içse bile inanma. Eğri sözlü adam andını da bozar.
2133. Mademki yeminsiz sözü yalan; Hilesine, yeminine de inanma.
2134. Onun nefsi beydir, aklı esir... farz et ki, yüz binlerce defa Mushaf’a yemin etmiş olsun!
2135. Mademki yeminsiz ahdi bozuyor, yemin etse onu da bozar.
2136. Çünkü nefsi, ağır yeminle bağlanan nefsi, bundan daha ziyade daralır, perişan olur.
2137. Bu, bir esirin hâkimi bağlanmasına benzer. Hâkim o bağı koparır, o bağdan kurtulur.
2138. Kızgınlıkla o bağı kölesinin kafasına fırlatıp atar. Nefis de o yemini, kendisine esir olan adamın suratına vurur.
2139. Sen onun "Ahitlerinize vefa edin" hükmünden el yıka. "Yeminlerinizi koruyun, ahitlerinizde durun" hükmünü ona söyleme.
2140. Kiminle ahdettiğini bilen tenini iplik haline kor, o ahdin etrafında dolanır, o ahdi örer durur.

devamı için:

(bkz: mesnevi ikinci cilt 2141-2150)

bir önceki için:

(bkz: mesnevi ikinci cilt 2121-2130)