mavi köpeğin gözleri

can yayınlarından, marquez' in öykülerini içeren kitabın adıdır da mesele adı değildir. ölüm öyle bir hâldir ki marquez bile olsa anlatan, anlatmaya dünya dili kıt kalıyor. hem, marquez'in romanlarına göre öyküleri zayıf geldi bana. bir yumak gibi hikayeleri, güzel renkler desenler var içinde ama o ipin çözülüp, dokunması lazım ki gözümün önüne serilsin hepsi. *

"Görünmez bir güneş omuzlarımızı ısıtmaya başladı.
Ama güneşin varlığı bile ilgimizi çekmiyordu.
Mesafe, zaman ve yön kavramımızı kaybetmiş halde orada, nerede olduğunu bilmediğimiz bir yerde oturduk.
Yanımızdan birçok ses geçti. 'Çulluklar gözlerimizi oydu,' dedik.
Seslerden biriyse şöyle dedi: 'Bunlar gazeteleri fazla ciddiye almışlar.' Sesler ortadan kayboldu.
Bizse öylece, omuz omuza oturmaya devam ettik."

12 öyküden oluşan gabriel garcia marquez eseri. Ölümle yaşam arasında kalmış arafta olan insanları anlatıyor. Rüya mı gerçek mi yoksa hepsi bi yanılsama mı ne okuyucu ne de karakterler anlayabiliyor.oldukça edebi benzetmeler,aforizmalar içermekle birlikte insanı okurken düşündürür.marquezin az kişi tarafından bilinen çalışmalarından biri.