bugün

Sık sık olan şey.
4 yıl öncesi hep mi özlenir...
Affan Dede'ye para saydım
Sattı bana çocukluğumu
Artık ne adım var ne yaşım
Bilmiyorum kim olduğumu
Hiçbir şey sorulmasın benden
haberim yok olan bitenden

Cahit Sıtkı.
4 yılının en büyük zaman kaybı oldu lise. Hayatımın 4 kayıp yılı desem yanlış olmaz. Her gün istanbul maltepeden tuzlaya gidip gelmek hayatımı yedi bitirdi. Hiç mi güzel anısı olmaz bir insanin o lisede anlamış değilim.
Lise özlenmez mi abi ya.
baba parası yiyip ne güzel boş geziyorduk.

özlenen yıllardır.
Sürekli özlüyorum liseyi. Bakıyorum şu an daha iyi bir hayatım var londrada yaşıyorum, işimde iyiym gelişiyorum, keyfim yerinde para kazanabiliyorum. Lisede bunların hiç birine sahip bile değildim ama o kadar özlüyorum ki hayatı en yakın arkadaşlarımla keşfetmeyi...
Edit: 5 eksi gelmiş kıskançlar sizi.
geçmişe özlem duymak gelecekteki hayatında başarılı olamayacığını düşünenlerin ve an itibari ile mutlu olmayanların yapacağı eylemdir. geçmiş geçmiştir.
liseyi okuyorum şuan. ama çok özleyeceğim kesin. tartışmasız bütün öğrenim hayatımın en güzel kademesi.
üsküdar ticaret lisesi.
Böyle götü sikik yavşakları özleyecek ne yaşadın diye sordurur

https://twitter.com/GkhnK...tatus/1070666397053792257
Liseyi özleyeceğime taşı özlerim net.
Bugün lise arkadaşımla bir araya gelmemle yeniden hortlayan özlem.

Çok güzeldi lise zamanlarım be. O günleri özlüyorum sahiden. Çok güzel anılar biriktirdik arkadaşlarımızla. Görüşemesek de haberleşiriz hala. Ilk kimin evleneceği merak konusudur, ne zaman birinin sözü nişanı gündeme gelecek diye bekliyoruz. *
görsel

lisenin amk. hapishanede insanlar daha fazla özgür.
Eger liseyi yatili okuduysaniz daha da derinden hissedilendir. hey gidi gunler.
daha bu sabah liseden arkadaşlarla konuştuğumuz mevzu. geri dönmek ya da o zmanları tekrar yaşamak istediğimizden dem vurduk. güzel yıllardı.
Koridordaki kaloriferin önünde dikilip sohbet ettiğimiz günleri çok özledim.

Okulun son günleri çatı katında hocaların durduğu beden odasındaki ocakta menemen yapıp gazete kağıtlarını sıralara sererek sofra başında toplandığımız günleri çok özledim.

Her sabah okulun o arka sokağında toplanıp okula hep beraber girdiğimiz günleri çok özledim.

ilk derslere girmeyip okulun karşısında çay içip gıybet ettiğimiz günleri çok özledim.

Boş derslerde akıllı tahtadan keko şarkılar açıp okulu coşturduğumuz günleri çok özledim.

Özleeediiiim.
Zamanında kurtulmak için can attığım ortamı şimdi özlemek koymuyor değil insana. Açıkçası hocalarımın çoğunu sevmedim. işkence gibi gelen dersleri şimdi ne zaman sıkılsam keşke o derslerde olsam tekrar diyorum. Okul, eğitim sistemimiz her ne kadar boktan olsa da sizi bir şekilde düzene sokuyordu. Şimdiyse kendi irademizle dışarı çıkmasak insan görmeyeceğiz. Kışın o soğukta gidip ayakkabımın keban barajı gibi olmasına rağmen kartopu oynamak. Okulda yaşanan olayların, kavgaların dedikodusunu yapmak... Bazı hocaların kendilerine has anlatış tarzı ve hareketleri... Güzeldi. Değerini bilemedik elde ettiğimiz her şey gibi.
(bkz: deli yürek/#33009327)
özlediğinle kalmaktır. eski günlerin geriye gelmeyeceğini bilmek yıkar adamı.
Arkadaşlarla yaptığımız saçmalıkları özlüyoruz aslında.
daha yeni mezun oldum lan 1 durun.
12 haziran 2005 den beri özlüyorum ben.
hatta 2 yıllık lise hayatına 4 yıllık üniversite hayatımı değiştiririm bile. 2 yıla 4 yıl.
çok seviyordum lise yıllarımi. yıl olmuş 2016 hala özlüyorum ben.
1 simiti 4 arkadaş paylaştık lisede nasıl özlemeyim lise yıllarımi.
Genelde olan his. Üniversite yarak gibi. insanlarda eğlence ruhu yok. Lisede böyle değildi ortam çok fenaydı.
Arada bir.