bugün

hangi kış ayı olduğu belli olmayan malum ayın sevilen yönleridir. ocak diyelim: nefret ederim. sürekli yaşlandığımızı hatırlatır şerefsiz. lanet olsun. * *
- Kıyafetleri.

Bir kere üstüne bir tişört alıp dışarı çıkma olayı yok. Nasıl giyinirsen giyin üzerine güzel bir deri ceket veya bir kaban vs. almak zorundasın. Bir de atkısı var mesela. Sonra ne bileyim botu var, şapkası var.
Üşümek.. üşmekten garip bir haz duyuyorum.
sevgilililer lalalala tralalaaa kırlarda koşamıyorlar.

Açık havada öpüşüp yiyişemiyorlar.
Hic terketmemesi. Bu yil da hic yaz olmadi.
Aşkın mevsimi olması..
kizlarin o killi kol bacak ense veya suratlarini gormek zorunda olmamam.
gece yarısı yerler karlarla kaplıdır ve sen üstüne montunu alıp çıkarsın sessiz sakin olur her yer.
Sımsıcak evinde otururken, dışarıda soğuktan üşüyen insanları düşünüp, onlardan biri olmadığın için mutlu olmak, haline şükretmek.
yaz ve kışı sevmiyorum.. yaşasın sonbahar..
(bkz: yok ki)
Genelde her yerin bembeyaz olması. Ama soğuk olmasını sevmiyorum.
soğuk olması.

özellikle ankarada o kalın yün yorganın altına girip uyumak sabah 7 de çalan alarmı erteleyip o sıcaklıkta az daha uyumak paha biçilemezdir. uykunun değeri kışın ve gitmeniz gereken bir işiniz varken anlaşılıyor.
görsel
-şapka
-kazak
-bot

bunlar haricinde yok.
(bkz: kestane)
(bkz: soba)

Ah eski kış günleri...
Soğukta yorgana sarılıp uyumak ve terlememek. Daha güzel ne olabilir?
dışarda bi el sigara bi elde çay titrerken aynı anda montun fermuarını çekmeye çalışmak.

şarap.

(bkz: bot giyince gelen gereksiz özgüven)

her şeyin daha sessiz, daha sakin, daha karanlık olması.
kışın sigara içmek bir başka oluyor.

ya da bana öyle geliyor.
oduncu gömleği giymek, bere takmak, bot giymek.
Gri gökyüzü, pencerelerde uğuldayan rüzgar, bacalardan göyüzüne yükselen kömür kokulu dumanlar, kar yağışı başlangıcındaki ölüm sessizliği, şömide yanan odun alevlerinin duvarlardaki garip yansıması, akşam üstü.
Yumuşak yorganla uyumak, polar pijamalar, peluş ev terlikleri.
yaz mı gördüm ki bu astana denen yerde kış mevsiminin sevilecek bir yanını bulayım a dostlar. gerçi toz bulutları ve vıcık vıcık çamur olmuyor o iyiydi.

kasım ayında ankarada olacam inşallah ulan gene kış gene kış. bir buçuk yıl kış mı yaşanır.
Boğazlı kazak - trençkot ikilisi.
Ihlamur.
Soğuk.
Botlarım.
Gri bulutlar.
Kar, kat kat kıyafetlerim ve kırmızı burnum.

En sevdiğim mevsim...