bugün

Küçüktüm, küçücüktüm,
Oltayı attım denize;
Bir üşüşüverdi balıklar,
Denizi gördüm.
Bir uçurtma yaptım, telli duvaklı;
Kuyruğu ebemkuşağı renginde;
Bir salıverdim gökyüzüne;
Gökyüzünü gördüm.
Büyüdüm, işsiz kaldım, aç kaldım;
Para kazanmak gerekti;
Girdim insanların içine,
insanları gördüm.
Ne yârdan geçerim, ne serden;
Ne denizlerden, ne gökyüzünden ama...
Bırakmıyor son gördüğüm,
Bırakmıyor geçim derdi.
Oymuş, diyorum, zavallı şairin
Görüp göreceği.

Orhan VELi
büyüdükçe zorlaşan hayata karşı sakin bir yakınmadır orhan veli kaleminden.
küçüktüm küçücüktüm
Oynardım sokaklarda bir başıma
Bilmezdim keder sıkıntı dert
Sadece oynardım ve beklerdim çağırmasını annemin akşam yemeği için beni

Küçüktüm küçücüktüm
Yoktu 12 saat eşşek gibi çalışma derdi
Yoktu para kazanma derdi
Cennet baştan geliyormuş
Insanın başına sonrası cehennem
Küçüktüm küçücüktüm.