bugün

yazıp yazıp uygun kelime bulamayan yazarların uydurdukları sözlerdir. Pek çok örnekle desteklenebilirse de, zirvede "hede" vardır hiç şüphesiz.

Nedir lan bu hede? kim söylemiş ilk? merak ediyorum. bir tanım yap, sonuna da hededir deyip, tanımını bitir, oh ne güzel dünya!

Bir de rererö çıkardılar bu yetmezmiş gibi.
hepsinin ağzına rererö! sülalelerini de rererö. Kelimeye bak.

Özetle, bu tarz kelimeleri kullananlar, yetersiz, konuşmaktan haberi olmayan silik insanlardır.

Bu insanlara birilerinin konuşmayı öğretmesi gerek. Sağdan soldan duyduklarına özenip, "sözlük yazarı" olunca, kendini gerçek bir edebiyatçı zanneden eziklerin, bir tanımı bile yapamayıp, sıçtıkları kelimelerdir bunlar.
tanımlarında üç cümleyi geçtikleri görülmemiştir bunların. sorarsan, "mühim olan az kelimeyle çok şey anlatabilmektir" derler.