kimsesiz

gece yarısı hüzünlenen yitirdiklerini hatırlayan, o pürüzlü tenin koparılan ve gönülsüzce verilen hayal taneciklerinden hatıra gibi saklıyan , ağlamak isteyen ama ağlamayı zayıflık ayıp bir olgu şeklinde algılayan sessiz çığlıklarıyla ufalanan adamın ruhuyesidir.

şu küçük kalbimi anlatan, büyük kelimedir.

kimsesiz hiç kimse yok
her kimsenin var kimsesi
kimsesiz kaldım
yetiş ey kimsesizler kimsesi..
*

(bkz: yalnız)

ata demirer'in tek kişilik dev kadro gülmecesinde geçen küçük emrah repliği 'kimsesiiiiizzzz yalnızzzııııımmmm..allah aşkına alın abi'

(bkz: aceze)

kimi kimsesi olmayan, yalnız, bir başına.*