kimsenin sizi anlamamasi

bazen olur insana, sizi kimsenin anlamadığını, herkesin üzerinize gelmesi durumudur.yeri gelir acı çeker, üzülürsünüz. bu durumda sizi daha da yaralayan tek şey kimsenin umrunda olmamanızdır. dertleşecek, derdini dinletecek, omuzunda ağlayacak birini ararsınız, fakat bulamazsınız. içinde bulunduğunuz durum size göre daha da vahimleşir. er yada geç başka bir kapı açılacak ve güneş yeniden doğacaktır. siz bunu hayal edemeseniz bile...

ergenlik doneminde ortaya cikar ki buyuk bi sorundur "kimse beni anlamiyo!!" slogan olmustur artik. ergenlik donem sonrasi kimsenin sizi anlamamasi degismez ama artik sorun ozelligini yitirir. beseri yasamin default ayari oldugu anlasilir cunku. anayngil kpss gir der, baban ogretmen olma fikrini cilgincasina savunur, yuksek lisans yapasin var ama sevgilin universite secimine her zaman karismaya meyilli her ne kadar skinde olmasada yine bi miktar keyif kacirir, ananen hepten kopuk o tutturdu evlendiricek seni, ogretmenlerinle zaten hic anlasamadin onlarin ak dedigine sen hep kara dedin, sinavlara olan gicigin bu yuzden biktin artik senden gerizekali oldugu bariz olan insanlara ne kadar zeki oldugunu kanitlamaya calismaktan, teyzen de kpss taraftari ama bankaci olma fikrine de sicak bakiyo, oysa kpss ile alakan yok ama istiyolar ki cok alakali ol, kendinle ilgili bi seyi kendin dahil kimse degistiremedi ama cok israrcilar bu konuda, keske yapmasalar. is yerinde butun mudurler gottur dusturundan yola cikarak zaten mudurle de anlasamiyosun, 8 yasindaki kardesin bile fantastik olan her seye iyy cok sacma diyo, bu dunyada bildikleri kurallardan baska farkli bir dunya yaratmanin ne kadar zor oldugunu anlatmaya calistiginda ozellikle kimse seni dinlemiyo, yengen o kitabi diil su kitabi okumani istiyo, ferrari almak istemiosun bunun icin 89 yasina kadar calismak hic istemiosun, zaten ferrari motorundan gelen sesle, sahin egsozundan gelen sesi bile ayiramiyosun, istedigin tek sey pipi kadar huzurunu korumak, bi cinnet her seyi cozucek... anlat hadi anlatabilirsen.

Ortaokulda bir kitap okumuştum, ismi "kimse beni anlamıyor" du ve tam anlamıyla bir ergen kitabıydı. Bakıyorum, sözlük yazarı olabilmiş, ergenliği bir nebze atlatmasını beklediğiniz insanlar böyle başlıklar açıyor... Tabiki kimse seni anlamıyor, hayata farklı pencerelerden bakan insanların birbirini tam anlamıyla anlaması imkansız zaten, sen de onları anlamıyorsun. Ama bundan şikayet edecek yaşı geçmedik mi, bir yerden sonra anlamamız gerekiyordu.