iz bırakan kitap cümleleri

"bugünlerde, o paramparça, o bölük pörçük, o hep eksik kalan, hep aşık olduğunda sonsuz acılarla yıkılan ve her yıkılışında büyük hazlar yaşadığım ruhumla değil, yıllardır küçümsediğim gündelik hayatın sorunları karşısında ezilen dostlarım için ayakta kalmaya çalışıyorum.

ve bu ayakta kalma çabası, bana büyük bir yaşama hissi veriyor. ve yıllar sonra anlıyorum ben, aslında o gündelik, basit geçim sorunlarını küçümsemekle, hayatın kendisini küçümsemişim.

edit: imla

15

07.12.2018 22:56

bay kedi der ki

adem özbay - gelmesem de bekle beni

--spoiler--
Şehre herkes yakışıyor şimdi. işportacı delikanlılar, tuzu kuru tüccarlar, öğrenciler, dilenciler ve yalancılar. Şehre bir ben yakışmıyorum. Çünkü, sensiz bir şehrin toprağında ayak izim öksüz duruyor. Sensiz, penceremde gün ışığı mahzun. Sanma ki yolcular sadece bavullarını alarak giderler bir şehirden. Giderken bana verdiğin güvercin ürkekliğini götürdüm, yağmur ferahlığını, kardelen cesaretini… Kavuşmaya yüzümüz olsun diye, ağlamadım. Unutmamaya kavlimiz olsun diye, mahzun dokunmadım kirpiklerine. Sen ağlama kirpiklerin ıslanır, ağlama, bekle yalnızca. Emanetlerini yerli yerine, yani bakışlarını Zühre yıldızının burcuna, sıcaklığını mezarımın başucuna ve aşkını hüzzam bir yağmurun dudağına koymaya ahdetmiş bu adamı bekle, gelmesem de…
--spoiler--

edit: sentaks

2

07.12.2018 22:58

soulngelica

"Ne de olsa hepimiz başkasının gözünde ifşa etmeyi seçtiğimiz sırlardan ibaret değil miyiz? ifşa etmediklerimiz ise kendi bildiğimiz kişiliğimiz ya da bilmeyi göze alamadığımız…"
(bkz: nokay eçege)

1

07.12.2018 23:02

erkehan

''Sen anlamazsın tabii. Anlamak için, insanın bazı eksik yönleri olmalı.''

(bkz: tehlikeli oyunlar)

25

08.12.2018 00:59

fikrimin ince gulu

“Ölüm, şehirlerimizi kaybetmekle başlar.” Kim söylemişti bu cümleyi hatırlamıyorum, ne yazık ki doğru… Doğru, lakin eksik. Ölüm, şehirlerimizi kaybetmekle başlar, vatanımızı kaybetmekle neticelenir.

Sahi nedir vatan? Bir toprak parçası mı, uçsuz bucaksız denizler, derin göller, yalçın dağlar, verimli ovalar, yemyeşil ormanlar, kalabalık şehirler, tenha köyler mi? Hayır, bütün bunların ötesinde bir anlam taşır vatan. Ne sadece toprak parçası, ne su havzaları, ne ağaç silsilesi… Annemizin şefkati, babamızın saçlarına düşen ak, ilk aşkımız, doğan çocuğumuz, dedelerimizin mezarlarıdır vatan…

Vatanı olmayan insanın hayatı da olmaz. Evet, bir vakitler zihnim, kalbim bu fikirlerle doluydu. Şimdi? Şimdi bilmiyorum…"

elveda güzel vatanım- ahmet ümit.

09.12.2018 23:10

karanligin ruhunda bir gece

değeri bilinmeyen her lütuf, felakete dönüşüyor.''
paulo coelho (bkz: simyacı) sayfa:76

3

09.12.2018 23:37

keynesyengiller

"'Beni ya şımartın, ya kapı dışarı edin!' diye bağırırdı. 'Yarı içtenliğe dayanmam zor benim.'"
OGUZ atay.

7

10.12.2018 00:22

redviolin

"Hayatımın en mutlu ânıymış, bilmiyordum." Diyor orhan pamuk.

Buram buram instagram postu gibi...
Çift tıklayıp 3 saniye icerisinde yukari kaydırmalık paylasim zira 3 saniyeden fazla olan her zaman diliminde düşünmekle mahkum oluyorsunuz.

Bir gün annenizin elinden hazırlanmış yemeği son kez yiyeceksiniz aynı masada ve bunun son yemeğiniz olduğunu bilmeyeceksiniz. Son kez sarilacaksiniz kiyamadiklariniza ve hiç birinin son olduğunu bilmeden yasayacaksiniz anı. Nice nice son kez yaşadığınızı bilmediğiniz anılar biriktireceksiniz.

Ben sevmiş olduğum kadını son kez gördüğüm tarihi, yeri, anı hatırlamıyorum. Sanırım bunu bilmek icin bile pek çok şey verirdim.

8

12.12.2018 22:46

aminiyiyim sulfat

ölçülemeyen hiçbir şeyi yönetemezsiniz.
aklımda yer tutmuş bir boka da yaramıyor.

1

12.12.2018 22:49

emreuzlar

“...ornament is crime” adolf loos

12.12.2018 22:53

champagne and limousines

"bir adam tanıdım, kafasız bir kadına yaşamının yirmi yılını verdi. her şeyi feda etti ona; dostlarını, emeğini, dürüstlüğünü bile.. ama bir akşam, kadını hiç sevmemiş olduğunu anladı. canı sıkılıyordu, hepsi bu. insanların çoğu gibi canı sıkılıyordu."

(bkz: albert camus)
(bkz: düşüş)

2

13.12.2018 23:55

ivan paradiso

görsel
Selçuk aydemir- liseden arkadaşlar
Sayfa:13 - Küsürat yayınları 1.baskı

5

14.12.2018 15:07

keynesyengiller

1919 yılı Mayısının 19'uncu günü Samsun'a çıktım

(Bundan daha ötesini görmedim).

2

14.12.2018 15:36

banav

"korkuyoruz.
düşünmekten ve sevmekten korkuyoruz.
insan olmaktan korkuyoruz."

tutunamayanlar.

26

14.12.2018 15:53

kutsal cezmi

Öfken ve duyguların sakın aklını gölgelemesin. işte o zaman daima kazanırsın.

1

14.12.2018 15:53

equrizy man

iki ayaklılar düşmanımız dört ayaklılar kardeşimiz. Artık o söze bile güven kalmadı.

Hayvan çiftliği.

3

14.12.2018 15:59

kale3112

“Bütün insanlar doğru olsaydı yiğitliğe lüzum kalmazdı.”

2

14.12.2018 15:59

gelbaharimkaybolalim

Her şey insanın elindedir. Fakat insanın korkaklığı yüzünden çok şey kaybeder.
insanları en çok korkutan şey ise yeni bir adım atmak, yeni bir söz söylemektir.

Dostoyevski/suç ve ceza.

15

15.12.2018 01:03

essy

“Çocukluk başlı başına bir memlekettir, hatta sılasıdır insanın. Büyüdükçe sıla özlemimiz artar, hayat giderek gurbetleşir. Sanki ne yaşarsak yaşayalım hep gurbetteyizdir. Büyümek, gurbete çıkmaktır.”

8