bugün

iki yakın arkadaşınız vardır.
birbirlerini tanımıyorlardır.
birisi canınız ciğerinizdir,
diğeri herşeyinizdir.
bir gün tanışırlar tesadüfen.
belki sizin sayenizde, belki değil.
sonra birbirlerinden hoşlanırlar ve çıkmaya başlarlar.
kesinlikle dünyanın en güzel duygularından biridir.
tarifi imkansızdır.
sevgilinin gözlerine bakmak kadar güzeldir, hoştur, tadından yenilesidir.

edit: başlığın bokunu çıkaran duygusuz ahaliye son derece teşekkürler. kötüleyin bu editi anasını satayım.
dizilerde örneğini gördüğümüz mevzudur.
(bkz: kavak yelleri)
yakın arkadaşlar hemcins değilse problem olmayacak hadise.. sonuçta hep aynı çıkar mücadelesi canım..
(bkz: kanka ayağı g*t ayağı)
Ayrılık olursa tekrar 'yakın' olmak imkansıza yakındır.
Selim ve hakan adın da iki arkaşınızın tanışıp çıkmaya * başlamaları durumun da hiç te hoş olmayacak durumdur , dumurdur .
-muhlis abi bu işte bir terslik yok mu?
+ne terslik olabilir şahabettin, yahu biz senle çıkıyoruz iki de bir abi deyip durma artık.
-ama abiii!
+abi yok, abi yok ver bakayım bi alt dudak...
- yakın arkadaşım kaçıncı katta oturuyorsun?
+ sekizinci katta oturuyorum yakın arkadaşım. istersen çıkalım odamı göstereyim sana.
- tamam yakın arkadaşım. çıkalım.

bu entryden sonra yazarın akıbetini merak edenler varsa eğer.

(bkz: harakiri)