bugün

aslında herkesin içine dert olmuş bazı sözler vardır. söylemek istenilir ama yeri ve zamanı olmadığı için içimizin geri dönüşümüne bırakılır.. mesela bir nedenle hediye alınır ve hediye verilirken hep şu söylenir.

-sana layık değil ama.. işte.. al.. (içten geçen alt yazıda şöyle geçiriyor olabilir: al işte başında fazla g.t bütün hafta ne alıcam diye ştrese soktun beni zaten.)
- ... ehehehe teşekkürler.(içten geçen alt yazı: lan layık değilse niye alıyorsun mk. bari biri de hediye çeki falan verse.)
Tartışma sırasında karşı tarafın yaptığı bütün hataları tek tek sayarak sayacak başka bir şey kalmadığında yahut aklına gelmediğinde 'Daha sayyım mııı?' diye höyküren insan, biliyorum 'say hadi' dediğimde söyleyeceğin herhangi bir kelime, harf, noktalama işareti bulunmamakta. Biliyorum. Nedense hiç say demedim, sanırım prosedürün dışına çıkma fobim var.