bugün

Krikor zohrab eseri.
Hayat her zaman olduğu gibi üzücü kırıcı işte. Ne beklemiştim ki güzel olacağını mı her şeyin. Noldu biliyor musun bu gece ben yine tek başıma ağladım tek başıma üzüldüm yine hep yalnızken olduğu gibi bir başımaydım. Bi şeyler koptu içimde. Senin hep haklı bahanelerin nedenlerin var belki ama ben hep acı sonuçlarına maruz kaldım. iki kişilik bir yalnızlık galiba benimkisi. Üzgünken ağlarken hastayken acı çekerken hep olduğu gibi yine yalnızdım. Evet isterdin yanımda olmayı olmadı biliyorum. Ama farklı olur sanmıştım yalnızken gerçekten yalnızken yalnızlık koymuyor o kadar insana çünkü bilmediğin şeyin eksikliğini daha az çekiyorsun alışmışsın bir kere ama şimdi biri var derken her seferinde yalnız hissetmek çok koyuyor insana. Çok çalıştın bügün çok yoruldun geldin ve uyumak istedin haklısın bende çok kötü bir gün geçirdim konuşacak kimsem bile olmadan sana uyu dedim çünkü uyumaya ihtiyacın vardı biliyorum şimdiyse burda öylece ağlıyorum bir başıma. Bir kızgınlığım yok sana benim ben sadece kendime ağlıyorum çaresizliğime kırılan hayallerime acılarıma ağlıyorum. Ben yalnız olmaya alışkınım merak etme. Sana iyi geceler ben iyi olacak gecelere inancımı kaybettim. Dikkat et kendine. Ben acımla yüzleşmeye karar verdim ağlamaktan nefesim kesilse bile devam etmeye karar verdim. Acıdan boğulsam da iyi hissetmek için sana koşmak istemiyorum çünkü hep aynı sonuçlara geliyoruz. Kendine iyi bak. Ben yalnız hissediyorken yalnız kalmayı seçiyorum.