bugün

adi ustunde, istemeden soylenen "elveda"dir. agzin "elveda" derken, kalbin "dur, gitme!" diye haykirmasidir. agiz alisiktir zaten tum "veda" sozcuklerine lakin kalp bir turlu isinamamistir bu olaya.

"uyudugum dizlerine
sevda rengi gozlerine
gonulsuz elveda yar"

"ben gitsem de kalbim senle
gonulsuz elveda aska"
yüreğin dinle beni gitme diye haykırırken ,belki bir umut için belki bi daha hiç elveda dememek için ağızdan bir çırpıda çıkan veda sözcüğü.