bugün

19.yy'ın başlarında napolyon fransası'nın yenilmez orduları 1805 yılında ispanya'yı işgal etmesi üzerine ortaya çıkmış askeri birliklerdir. diğer bir adı partizan'dır. askeri boyutlarının yanında iyi desteklenmiş bir siyasi-ideoloji mücadele çerçevesinde geliştirilmesi zaruru olan savaş tarzını yürüten kişidir. gerillalar genel ölçütlerde düzenli ordular karşısında çok kayıp verirler ancak hızlı hareket etmeleri, geçişken olmaları ve genelde siyasi mücadele ile birlikte yürütüldüklerinden düzenli orduları yenen gruplara verilen isimdir.
ülkemizde daha çok siyasal imgelem ile beraber özgürlük getiren, savaşçı azınsal birlikler olarak algılanılan kümeler, hücrelerdir. siyasal zeminleri her dem toplum içerisinde bulunan azınsal insancıl taraf olsa da nedendir bilinmez insan öldürmeyi erk amaç olarak görürler. bu misyonla ülkenin bekası için uğraşan diğer denge güç ise;

(bkz: kontrgerilla)
tsk'nın da yaklaşık 30 yıldır savaştığı yapılanma.. düzenli ordulara karşı küçük birliklerle , doğa şartlarından azami şekilde yararlanarak ve fedakarlığın en st düzeyde olduğu , savaşan silahlı yapılanmalardır. kuvai milliye hareketini de bu kategorid değerlendirebiliriz.
ancak ; her ülke kendisine karşı savaşan grupları terörist olarak niteler. ruslara göre çeçenler , israile göre filisitinliler vs. ... oysa terörizm ; sivillere yönelik şiddet eylemidir ve sivillere de devletlerin daha fazla zarar verdiği aşikardır. (bkz: 2 dünya savaşı)
1910'ların başında sömürgecilik mücadelesi sonucu trablusgarp'ı ele geçirmek isteyen italya'nın bölgeyi işgal etmesi üzerine mustafa kemal'in karadan ve denizden ulaşamayan osmanlı ordusunun yokluğunda giriştiği mücadeledeki rolüdür. evet, o dönemde mustafa kemal bir gerilla mücadelesi örgüğtlemiştir trablusgarp'ta.

edit: sen kötüleyince ordu gelmedi.
üniformalı asker ile çatışan, siville işi olmayan paramiliter yapılanmanın mensubuna verilen addır.

çinli komünistler, afganlar, çeçenler, kuvayi milliye, hepsi bu tanım içine girer. araştırmalarım dahilinde en istikrarlı, hırslı ve sonunda başarıya ulaşmış gerilla yapılanması çinli komünistlerdir. başta milliyetçilerle, japon işgali sonrası japonlarla, savaştan sonra tekrar milliyetçilerle savaşıp zafer kazanmışlardır. bu sorunun cevabına çeçenler demek isterdim fakat, ne yazık ki her zaman bağımsızlık ateşiyle yanamıyor çeçenler içine karışan araplardan dolayı. hoş bu işin diğer bir yüzü de var ki, çeçenlerin ve afganların rakibi kadar güçlü bir devlet olmadı hiçbir gerillanın karşısında. afganlar önce rusya'yla, daha sonra da amerika'yla savaştı, savaşıyor. çeçenler ise, diğer kafkas milletleriyle birlikte rusya'yla savaşıyor yüzyıllardır.
bu günlerde orospu çocuklarına seslenme biçimidir.

edit: ups bi kedi gördüm sanki.
William J. Pomeroy un gerilla savaşlarını ve hapishane hikayelerini anlattığı kitabı.

Kitabın önsözünden: "Bir filipin hapisanesinde Filipinlilerin başlarına gelenleri ve hayatlarını yazdım. Kendi yurdum ve halkıma ilişkin hikayelerde ise tek bir doğrultu var: yurttaşlarım başka halklara karşı tutumu ve davranışı. Amerikalıların çoğunda, bilinçli emperyalist amaçlara uygun olarak, bilinçsizce oluşan ırkçılık, üstünlük duygusu, nefret... Amerikalının yaptığı bütün savaşlarda, Asya'daki kuşatmalarda bir kaplan gibi dişlerini gösteren, Filipinlileri, Japonları, Korelileri, Vietnamlıları aynı biçimde etkileyen emperyalist tutum. Beni asıl ilgilendiren Filipinlilerin başına gelmiş ve gelmekte olanlardı. Amerikan asıllı biri olarak, Filipinlileri kendi hayatıma karıştırdım; kendimi, sevgimi, bütün varlığımı, onların hayatına, sorunlarına adadım.
özgürlük savaşcısı anlamınada gelmektedır
Bir devlete karşı silahlı eylemlerde bulunan silahlı bir güçtür... Kendilerine has bir üniforma taşırlar, Bir lidere bağlıdırlar, Silahlarını açıkta taşırlar, Askeri kurallara göre savaşırlar *. yakalandıklarında da SAVAŞ ESiRi MUAMELESi GÖRÜRLER. ORTADA, BiR De FAKTO DURUM OLDUĞU, o ülkece de kabul edilmiş sayılır. Bu örgüt, siyasi bir teşkilat olarak da birleşmiş milletlerce de kabul edilir. Böylesine kabul gören bir silahlı çete grubu; ayrıca devletin MUHATABı OLARAK KABUL edilirler...
özgürlüğüm için savaşan/savaşmış binlerce yiğit. hepsine bin selam olsun. kuvayyi milliye'den, santa clara'ya..
Yöreye göre, o bölgeye bakan kişiye göre tanımlamaları değişendir aslında. Kimi yerde özgürlük savaşçısı, kimilerine göre terörist, kimilerine göre, gerilla.

En büyük özelliklerinden biriside adının ''Onur'' ile eş anlamlı olmasıdır. Oysa ki gayet terörist gerilla diye bir tabir kullanılabilir.

Endonezya da ücra köşelerde ki hareketlere gerilla ile güvenlik güçleri çatıştı diyebilirken yakınımızda olanlar gerilla değilde terörist oluyorlar. ilginçtir açıkçası. Bazen şaşırıp gerilla diyenler olsa da kızarıp dururlar.

oysa ki gerilla taktiği düzensiz olarak küçük birlikler halinde !Özellike Meydan savaşı vermeyen! hızlı, ceylan gibi seken askeri savaş taktiğidir. Gerilla da bu taktiği uygulayana denir.
mozillanın sorunlu dağıtımı, sonradan topaltıldı.
(bkz: pkk militanları)
dağda ya da şehirde devletin, iktidarın yani, kolluk güçleri ile mücadele ederler.

şehir gerillası: thkp-c / mahir çayan

dağdaki gerilla için: tikko, dhkp-c, pkk.

günümüzde şehir gerillası mücadelesini mücadele eksenine koyan bir çok örgüt olmasına rağmen, şehir gerillası bir örgüt mevcut değildir.
güçlü ülkelerin piyonudur.
che guevera'dan aşina olduğumuz üzere sempati beslediğimiz sıfat.
özgürlüğü,halkı için dağlara yönelenlerdir.
dhkp-c, pkk.
mahir çayan,mazlum doğan
Sanılanların aksine askeri bir taktiğe verilen ve o taktiği uygulayana verilen isimdir gerilla. Gerilla dağları mesken tutan hafif bölük pörçük birliklerdir. Ani baskınlar vererek yerleşik düzenli orduya karşı avantaj sağlamaya çalışır. Yani bir meydan savaşı yapması ve kaçmaması demek gerilla konumundan çıkılması demektir.

Bu nedenle bu taktikle savaş veren her hareket gerilla hareketidir. Fakat bugün bu isim ''Onur'' kelimesi ile eş anlamlıdır. işte buna o anlamıda yükleyen tarihte ki gerilla hareketlerini gerçekleştirenlerdir. Gerilla hareketi bir nevi Onursal bir simgedir.
savaşçı ruhlu protest yapıdaki aktivisttir.
(bkz: pkk)
düzenli ordu birliklerine karşı küçük gruplar halinde örgütlenip vur kaç taktiğiyle hareket eden askeri birliklerdir.idealleri uğruna ölüme gitmeleri ve baş eğmez savaşçılarından oluşmaları itibariyle kutsanasıdırlar.
Topa vururken yeteri kadar gerilmeyen futbolcuya antrenörü tarafından verilen direktif.
Düzenli orduya karşı savaşırken amac sağlamı hasar verip kayıpsız dönmek olan adamdır.
(bkz: patrisan)
Topa vururken yeteri kadar gerilmeyen futbolcuya antrenörü tarafından verilen direktif.
gerilla denildiği zaman herkesin aklına marksistler, komünistler ve diğer sol cenah mensubu militanlar geliyor. halbuki yeryüzünün gelmiş geçmiş en büyük gerillası ömer muhtar'dır. ve o adam kızıl değildi. şamil basayev ya da hamzat gelayev de kızıl değildi. bu adamlar gerilla stratejisti islam mücahidi insanlardı. ister sağ ister sol cenah mensubu olsun, bu kişiler teknik stratejiler eşliğinde toplu halde faaliyete girişirler. bu eylemin amacı, hedefi bellidir. düzenli orduları en çok bu tür asimetrik çatışmalar yıpratır.

ikinci körfez savaşında olan olayların yarın burda da olmayacağını kimse garanti edemez. insanın hayatta kalmayı öğrenmesi gerek. size askerde yaprak toplatıp nöbet tuttururlar en fazla. ya da size ceza olarak elinize pimi çekilmiş el bombası verebilen vatansever komutanlar görürsünüz askerde. o yüzden hiyerarşinin olmadığı bu özgür sivil hayatınızda hayatta kalmaya dair ne öğrenirseniz kârdır. kendinizi bir gerilla gibi yetiştirmelisiniz. kendi insanınıza zarar vermek için bu stratejileri hayata geçirmiyorsunuz. kendinizi korumak için bu adımları atıyorsunuz.
sizin düşmanınız ülkeniz değildir. olası bir durumda ülkeniz savaşa girerse düşman kuvvetlere karşı mücadele verebilmek için yetiştirmelisiniz kendinizi. sokak çatışmalarını kafanızın içinde bitireceksiniz. yapacağınız her yanlış sizi ölüme bir adım yaklaştıracaktır. o yüzden çok dikkatli olmalısınız.

yazının bundan sonraki kısmı kişisel durum analizi içerir.

dünya geneline baktığımız zaman her gerilla örgütünün temelinde bir ideoloji, bir fikir akımı yatar. zaten o örgütleri yaratan da bu fikirlerdir. oysa ben sadece kendi çıkarlarım için savaşırım. sadece bireysel hareket ederim. hiçbir ideoloji için kılımı kıpırdatmam. fakat ideoloji sahibi gerilla liderlerine büyük saygı duyarım.

abimael guzman, ernesto guevara, jose mujica, miguel sandoval, mao zedong, jose cha cha jimenez ve huey newton gibi isimler benim için önemlidir. fikirlerini değil, sadece gerilla savaşlarında uyguladıkları teknik stratejileri alırım. fakat bu stratejiler toplu harekat için tasarlandıklarından dolayı bunları bireyselleştirmek zordur. bunlar toplu harekata yönelik düzenlendiği ve bu taktikleri olduğu gibi alman için bir örgütün olmalı. ama ben kimseye güvenmem. ideolojik hareket etsem bile güvenmem, kaldı ki ben bireysel hareket ediyorum. kendi fikirlerimden daha üstün fikir tanımam. diğer insanların fikirlerine saygı göstermiş gibi yaparım fakat işin özünde onları önemsemem.
kişisel çıkar her şeyden üstündür.