gece yarısı bağırarak kuran ı kerim okuyan insan

gecenin bir vakti bağıra bağıra tüm apartmanı inleten insan.

kimse inanmasın demiyoruz, kimse okumasın da demiyoruz
işten gelmişim, iş yerinde ebemi ağlatmışlar o derece yorgunum. koltuğa oturmuşum bir yorgunluk sigarası yakayım diyorum ki bir anda beynimin içine nüfuz eden cart sesiyle bir mümin. hayır oku, oku imanının şartı, ama kendine oku be mübarek. yatıp uyuyayım diyorum, belki birazdan sesini alçaltır diyorum, yok.

hayır imansız birisiyim, anladığını düşünmesem de okuduğun için sevinebilecek de birisiyim, ama kendine oku arkadaş.
o saatte başka bir şey yapsa da rahatsız olacak kapasitedeyim.
o saatte imanının şartını bu şekilde yerine getirmen de rahatsız ediyor arkadaş. sen öyle okuyorsun diye imanla dolmuyorum, sen o şekilde okuyorsun diye daha çok sinirleniyorum.

not: hali hazırdaki sinirim de okuyan insana, okuduğu şeye değil.

Nefsi isyan etmiş yazarın feryadı. Çalışmış, yorulmuş madden elde edebildiği şeyler sınırlı. Belki istediğini yapabiliyor ama istediği kadar yapamayacağının şuuruna varmış. Zaman az, ömür kısa, kazandığı para ona yetse bile sefasını kaç sene sürecek. Tam da o sırada adamın biri kuran okumaya başlayınca, içindeki şeytanı feryad ediyor tabi, niye bu zikri bana hatırlattın diye, ölüm var, fena bulmak var, bana imanla ilgili bir şey hatırlatma, bunu duymak istemem, ölümden sonra bir hayatın olduğuna,ameli az olanların, imanı,ihlası,ihsanı olmayanlar için orada merhamet duygusu olmadığını duymak istemem. böyle iyiydim,mutsuzdum ama mutsuz olduğumu kendime henüz itiraf edemeyecek kadar da mutluydum.

Ateizlere batan insandır. Afferin dır.

her apartmana lazım insandır.

saygı duyulası insan. en ezından küfretmiyor.

selam ben ibadet ediyorum diyerek herkesin gözüne sokma derdinde olan insandır. Ben oturup Uçan Spagetti Canavarı'nın kutsal kitabı'nı okusam meşalelerle gelirler.

Sesi de guzelse insana huzur verir.

Bi uyutmadın amk diyerek ağzının üstüne vurulması gereken insandır.

inanmadığım olaydır. fıtratı gereği kuran-ı kerim bağırarak okunmaz. yüksek sesle okunsa bile kimseyi rahatsız etmez. allahın kelamıdır zira.

herkesin imanının kendisine olduğunu düşünen yazarın feryadıdır.

gecenin o vakti bağıra bağıra şarkı söyleseydi de dert olacaktı, kazandığım sınırlı şeylerle (öğrenciyken çalışmak pek sınırlı, evet) o saatte sadece biraz huzur aradığım için de dert olmuştur.
o saatte başka bir şey yapsaydı o şekilde feryadım olacaktı. çatur çutur sevişiyorlardı diye isyan etseydim abaza olacaktım, her apartmana lazım diyen gavatlar da sevine sevine yazacaklardı.

o yorgunlukla çok sevdiğim camus okusaydı da...

bu böyle devam edecek, bu gavat da gavat kalmaya devam edecek.

laylaylom gaaaaliba sana göre sevmeler.