bugün

(bkz: ömrün sonlanışı)
Game over.
görsel
görsel
Çocukken oyun oynarken gordugun ve nefret ettiğim kelimeydi. Bir digeri; you lost
Bazen hayat bu cümleyi suratınıza vurur.
Anlamsız bir kareografidir. Asılan pankart da hoş değildir.
oyun bitince çıkan yazı.
çocukken en sevmedigimiz cümle.
insan icindeki guzel duyguları bir anda hırsa ceviren cumle.
her güzel şeyin bir sonu olduğunu belirten bir ifadedir.
küçükken süper mario adlı ateri oyununu oynardım. ne zaman şu yere yakın ördeğe benzer şeye veya kaplumbağalara * hemen '' game over'' yazısı gelirdi bende hemen çıkıp uçak savaşlarını veya sumo güreşi oyununu oynardım.
+naci evlendik inanabiliyomusun?
-evet game over.
oyunun bittiğini ifade eden ingilizce sözcük grubu.
atari salonlarında günde en az 1400 kere gördüğümüz ekranda beliren yazı.
2 kişi birlikte atari oynanan dönemlerde; *geym over yanındakine ver şeklinde esprilere konu olan "oyun bitti" şeysi.
negzeldi lan, dobişko, ördek vurmaca falan.
bir ilişkiyi bitirirken de kullanılabilir güzelde olur.
yaşamı kasaba tiyatrosu zanneden kişinin acı gerçeklerle karşılaştığında oynadığı oyunlardan pişman olması, oyun bitti diyerek kendine gelmesidir.
number one tv de yayınlanan ve bilgisayar, konsol oyunlarını inceleyen program.
again kelimesi en buyuk dusmanidir. again, game over i daima resetler.
(bkz: aziz amca game over insert coin)*
kimi zaman çok derin anlamlar içeren ifadedir:

http://images.cafepress.c...mage/14695050_400x400.jpg
Ekrana geldiğinde oyunu oynayan kişiyi krize sokan gıcık ötesi bir yazı. Eğer kişi inatçı ise güzel de gaz verir.
bu cümlenin hemen ardından insert coin yazar.
(bkz: paran varsa land rover paran yoksa game over)
ilk aterimi aldiklari zamandi.
ilk oyunumsa super mario'ydu belki yuzlerce cocugunki gibi. televizyona baglanan ateri, kasetler. kollar en buyuk hazinemdi o zamanlar. surekli kavga cikardi evde "kim oynayacak?" diye. sonunda babam sira koydu, "bi saat ablan, bi saat sen." ilk sirada ben vardim hep, cunku ilk gelen hak kazanirdi. zaman zaman hileye bas vursam da hep ilk kosan ben olurdum, hazineye ilk ulasan... heyecanla altinlari toplar, mantar yer buyur, atesli cicegi yiyerek ates cikartirdim. sarmasiklari ezer, tunellerden gecer, mantar kafali cirkin yaratiklarin ve kaplumbagalarin kafasini ezerdim. tepeden tepeye atlarken ben de atlardim mario ile birlikte, eller bi o yanaaaa bi bu yanaaa. kafa oynamasa olmaz zaten. oyunun sonlarina dogru lavlarla dolu yere gelince genelde 1 saatim dolmus olur, yanimda bekleyen ablam sinirle elimden almaya calisirdi aterinin kolunu. o zamanlar ne gicikti, ne de bencildi.. hem gelinen yerin oneminden, hem ablamin sinirli hareketlerinden elim ayagina dolasir, son canlarimi da verirdim o koca canavar karsisinda.. ekranda beliren ve dirididiidiit dirirididiiit seklinde igrenc ve alayci muzikle birlikte hevesimi hunharca katleden, bir saatlik bir izdiraba gebe kalmama neden olan game over yazisi.. oyun biterdi, ve ben mahzun mahzun diger odada bir saatligine daha beklerdim.

sonunda ben de buyudum herkes gibi, yaslandim.. aterim kirildi, kasetlerim kim bilir nerede.. simdi playstation cikmis, acaba onda da oyunlarin sonunda game over yazar mi mariodaki gibi? ayni tadi verir mi simdilerin gorsellikte sinir tanimayan oyunlari artik dandik gorunen mariomuzun yaninda? bilmem, benim icin oyun bitti artik...