bugün

mükemmel bir acıdır. görülür ki çoğu insan anaokul arkadaşından tut neredeyse ebesininkini bulacakken siz hala şu an msn listesindeki arkadaşlarınızla takılıp, onları nedensizce pokelarsınız * *, arada bir de write something kısmına saçmaca şeyler yazıp rahatlarsınız.

yine sıkılınır gidilen eski okullara bakılır, eskiden yaşanılan şehirlere bakılır ama tanıdık kimsecikler yoktur. mükemmel bir acı, ardından gelen kimsesizlik hissi ve umutsuzluk; yerini ''alayı öldü mü lan yoksa''lara bırakır. ''yoksa hepsi de bihaber mi lan bu facebook olayından'' veya ''kağıt çöp vs. mi topluyorlar geceleri?'' diye düşünülür, üzülünür. az önce sizi pokelayan arkadaşa nedensizce karşılık verilir. msn'den çeşitli titreşimler ve küfürler gönderilir. akla eski arkadaşların isimleri gelir, yazıp aratılır.. ama yoktur kimsecikler yine. kalesinde yarım düzine gol görmüş kaleci edasıyla, etrafa bu da olur mu lan bakışı atılır. ''ehh ulan hep ben mi arıcam biraz da onlar arasın mınakoyiyim'' denilip akabinde, facebook aleminden yavaşca uzaklaşılır.
Beni yeni Bir grup açmaya iten olay.
http://www.facebook.com/group.php?gid=5525238757
eski arkadaşların soyadını hatırlayamayıp içine düşülen durumdur.
(bkz: facebook diyalogları)
(bkz: ben nerde yanlış yaptım)
geçimsiz bir insanın yaşaşadığı durumdur.
hayallerin ve umutların bir anda suya düşmesi durumudur.