bugün

yadırgayanları anlayamadığım şey.çevremdekilerin ilişkileriyle,fotoğraflarıyla,arkadaşlarıyla,kimin bana baktığıyla,saçma salak gruplarla ilgilenmeyipte dışarı çıkıp bütün gerçekliğiyle kendi hayatımı yaşamanın ne kötü yanı var ?
face, instegram, twitter kullanmıyorum. pişman mıyım evet yani en azından gündemi takip açısından lazım. ama beceremiyorum sözlük ben bu dünyaya yabancı kaldım hesabi. yani böyle yorumlarda filan sanki sokağa çıktığında herkesin kendine baktığını sanan ergen gibi hissediyorum. fotoğrafım da yok zaten çektirmem, e foto yok yorum yok ne yapayım girip?

akrabalardan haberi annemden arkadaşlardan haberi en yakın arkadaşımdan alıyorum benim yerime özetliyor. başka da bir işe yaramadıklarına göre, kazançtayım.
çevresindeki insanların gösteriş ve saçma paylaşımlarına dayanamayıp hesabını kapatan kişi de olabilir.
sürü psikolojisine uymadığı için cezalandırılmalıdır.
tez kellesi vurula!
En iyisi. Herkes kullanıyo 7 den 70 e. Keko dolu daha çok. Kullanmayan marjinal kişiliktir net.
çok şey kaybetmemek belki de çok şey kazanmaktır...
benim yaptigim olaydir. ozur dilerim, cok geri kaldim, cahilim, bilgisizim, + 50 degilim ama kullanmiyorum iste hic baslamadim bile. iste bunlar hep cahilligimden. ama senin gitmek icin delirdigin londra'da cok uzun senelerdir ayakta kaldim. sen facebook kullanmaya devam et. sakin delirmiyorum diye mesaj atma. yalan diye bagiririm ordan duyarsin.
iki senedir yaptığım şey.yüzlerce anadolu çomarının mevlana hayırlı cumalar tarzı paylaşımı, koca götlü kızlarımızın osursa 50 beğeni alan resimleri egoları yediğini içtiğini giydiğini gezdiğini paylaşıp elitlik kasan tipler vs vs. Facebook ibretlik bir buluştur.halkımızı daha yakından tanıma fırsatı bulduk. Ve bu güruhun herbir bireyinden korkar hale geldik.
(bkz: tüm kötü alışkanlıkları bir kenara bırakmak/#7429630)
Kullanmıyorum, kullanmadığım içinde herhangi bir eksiklik hissetmiyorum. Artık gereksiz bir sosyal paylaşım sitesi oldu.
süper bir olaydır.
hesabi dondurmakla; rahata erdigim, yok o yorum yapmis, bu iliskideymis, yok bu ayrilmislarla kafa yormayi biraktigim, ozel hayatin gizliligine bir kez daha saygi duydugum, elaleme hayatimi afise etmedigim durumdur. madem 500 kusur arkadasim var facebook'ta, hani kac tanesi neyin ne oldugunu benden dinledi? kac tane ilkokul arkadasimi buldumda gorusmedigimiz onca yilin acisini cikardik? kac kisi sen hakkaten nerdesin, gel bir yuzyuze muhabbet edelim dedi? bir insanlar oturuo karsilikli sohbet etmekten, gozlerine bakmaktan, aslinda ne demek istedigimi mimiklerinden anlamaktan, gozlemlemekten guzel ne var hayatta? facebook tabii ki birbirinden uzak insanlar icin guzel bir ortam, ama kapi komsumun hayatini facebooktan takip edicem deyipte, evde oturup yuzunu gormeden yasamakta ne kadar mantikli? facebook guzel, ama insani dedikodu yapmak icin eve hapsetmedikce, orda arkadas olarak ekle deyipte, yolda gorunce selam vermeyen insanlara donustukce sogutuyor insani hayattan.
akıllıca bir karardır. kendini, fotoğraflarını ve yaptıklarını teşhir etmeye gerek duymayan bünye tercihidir.
geçenlerde üye olduğum cast ajans beni aradı ve kurtlar vadisi için düzenli olarak bi rolde oynamamı teklif ettiler. daha önce de bir yerinde oynamıştım. replik yoktu ama bayaı bi gözüküyodum. neyse, benim uygum olduğumu söylediler ve çok şaşırdım tabi. yani pek kabiliyetli değildim, neye göre seçmişlerdi acaba. bunu sorarken işte boy ve tipiniz filan müsait dedi. daha sonra da bi yanlışlık olmasın, bir daha bakalım diye face adresimi istedi adam. şöyle bi durdum. lan facebook hesabım vardı ama kullanma alışkanlığım da olmadığından saçma sapan bir profilim vardı. müptezen bi fotoğraf filan. bakarlarsa kesin vazgeçerler diye tereddüt ettim..

bir diğer durum da bir yakınımla başka bir yakınım üzerine konuşurken hemen facebooktaki paylaşımlarından referans alarak değerlendirmesi bir başka ilginç gördüğüm durumdu.

o zaman anladım ki facebook reel hayatın çok mühim bi parçası haline gelmiş. insanlar birbirlerini facebooktan tanıyorlar ve burada yazdıklarına, paylaşılanlara göre değerlendiriyorlar. Bu çok ilginç bi durum gerçkten. hiç alışık olmadığım bir şey..

bunlar sadece örnekti tabi ama, şu an insanlar hayatlarının büyük bölümlerini facebookta ifşa etmekle ya da başkalarını incelemekle geçiriyorlar. sanki yeni bir kitap aldıklarında ya da bir film izlediklerinde onun sayfasını beğenmek durumundalar. her şey bunun üzerinde ilerliyor.
mesela yoldan geçerken dikkatimi çekiyor bazen, mağazalarda dükkanlarda o kasanın ordaki bilgisayarda hep facebooklar açık, en ciddi işleri yapanlar bile bir yandan face açık bir şekilde, ha bire kontrol ede ede çalışıyorlar.
yine geçenlerde çok sevdiğim bir bilim adamı olan ali nesin'de sevdiğini ve kullandığını söyledi bi programda.. görüyorum onun paylaşımlarını da.. tv ye ve popüler kültüre bu kadar mesafeli ve sorgulamacı olan adam da facebook bağımlısıydı.

sanki gizliden gizliye yeni bir dünya şekilleniyor. Çok değil bundan 5 sene önce bu kadar değildi. çok kısa zaman önce hayatımızda hiç yoktu. ama şimdi insanlar onsuz yaşayamaz haldeler..

facebook kullanan bir çok kişi illüzyonist profil canavarı gibi geliyor bana...

bu yeni dünyaya uyum sağlayamıyorum sanırım. yani insanların hayatları beni zerre alakadar etmiyor ve günümüzün modern dünyası buna uygun değil. dinazorlar gibi yok olmaktan korkuyorum.
facebook un sizi kullanmasına izin vermemektir. bence sigaradan ve içkiden daha tehlikeli.