edge of sanity

isveçli death metal grubu. crimson adlı 40 dakikalık tek bir şarkısı vardır. Dinlenesidir.

Dan Swanö'nün tek kişilik Progressive Death Metal projesiydi. 2003 yılında çıkarılan Crimson II albümüyle etkinliği sona erdi.

albümler:
Nothing But Death Remains
Unorthodox
The Spectral Sorrows
Purgatory Afterglow
Crimson
infernal
Cryptic
Crimson II

(bkz: nightingale)

at the gates, in flames ve dark tranquillity. bunlar isveç melodik death metalinin üç silahşörleri olarak görülüyor bildiğimiz gibi. nasıl görülmesinler.

bir de edge of sanity var. çoğu kişinin unuttuğu, görmezden geldiği, bilmediği. bu üç grubun arasına katıp üç silahşörden ziyade mahşerin dört atlısı olarak anmayı gerektirecek etkileri olduğu tartışılır belki, ancak özgünlük, yaratıcılık ve müzikalite anlamında edge of sanity’nin olağanüstü işler yaptığı, türle az biraz yakından ilgilenen herkesin malûmu.
“crimson“, edge of sanity adı telaffuz edildiğinde akla gelen ilk iş olsa da, bahsetmeye çalıştığım albümün de nasıl bir şey olduğunu olduğunun anlaşılmasını isterim,

“bence” diye başlamayı düşündüm ama sonra vazgeçtim: “purgatory afterglow” gelmiş geçmiş en iyi melodik death metal albümlerinden biridir. bir liste yapacak olsam ilk 10a kesinlikle gireceğini söyleyebilirim. bir önceki “the spectral sorrows”un çiğliğinin nispeten daha sofistike bir yere kaydığı, melodilerdeki ufak nüansların grubun ve özellikle de dan swanö’nün 70ler sevdasından tatlar verdiği albümün yazımından önce grup elemanları arasında şöyle bir diyalog geçtiğini düşünüyorum:

- abi 10 tane şarkı yazalım ama hepsi mükemmel olsun bence.
+ bence de.

içinde bu kadar fazla hit şarkı barındırıp da bu denli az bilinen bir başka melodik death metal albümü daha var mıdır emin değilim. elbet vardır da şu an böyle demek geldi içimden. “hangi birinden söz etsem” deyip bu bahsi kapatıyorum, çünkü ciddi anlamda her şarkıdan bahsedebilirim. twilight’ta boyut değiştirmemek, elegy’de infilâk etmemek mümkün mü? silent’ta tüylerinizin ürpermesini engellemek, black tears’a eşlik etmemek mümkün mü? sadece son şarkı song of sirens’ı sepultura ile “wolverine blues” dönemi entombed arası -bence- gereksiz bir deneme olarak görüyorum. ama onun da seveni vardır.

crimson ve crimson II albümleriyle harikalar yaratan isveç metalinin öncüsü gruplardan biridir. severek dinliyoruz.